Η Αλητεία του Καπιταλισμού

Οι «ψαράδες» της Νέας Τάξης ετοιμάζουν τα «δολώματα»…

Η πεμπτουσία της καπιταλιστικής λογικής είναι ο καταμερισμός της εργασίας, η απόσπαση των προϊόντων εργασίας από το άνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο.
Δεν θα αναπτύξουμε αυτή την ισοπεδωτική καπιταλιστική λογική που υποκαθιστά το σύνολο από τη λεπτομέρεια και τον άνθρωπο από τα προϊόντα της εργασίας.
Θα υπογραμμίσουμε, απλώς, ότι αυτός ο καπιταλιστικός ΚΑΤΑΜΕΡΙΣΜΟΣ επεκτείνεται στο σύνολο του εποικοδομήματος, σε όλες τις κοινωνικές, πολιτικές και πνευματικές εκδηλώσεις.
Ο Τεμαχισμός της σκέψης που ζούμε σήμερα σπαρακτικά, ξεκινάει ακριβώς από αυτή τη λογική του καπιταλιστικού καταμερισμού, λογική που κάτω από το καθεστώς παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, έχει πάρει ακραίες και βάρβαρες μορφές.
Στη βάση αυτού του ακραίου καταμερισμού έχουμε οδηγηθεί στην «αποσυγκέντρωση» και στη «διάσπαση» του κοινωνικού συνόλου. Δηλαδή στη ΔΙΑΛΥΤΙΚΗ διαίρεση του κοινωνικού ιστού, συνακόλουθα και σε όλα τα ανάλογα ερείσματα στο εποικοδόμημα.

Το επακόλουθο αυτής της διάρρηξης του κοινωνικού ιστού αποτυπώνεται καθαρά στο σύγχρονο πολιτισμό: Απουσιάζουν τα κοινωνικά ιδεώδη, δηλαδή οι συνολικές επιδιώξεις που κινούσαν την κοινωνία ως ομοιογενές σύνολο προς ορισμένες κατευθύνσεις…

Οι δεσμοί που συνδέανε τις ομάδες του κοινωνικού συνόλου διερράγησαν. Αυτό γέννησε άπειρες τάσεις με ξεχωριστές επιδιώξεις η κάθε μια. Κάθε ομάδα τοποθετεί σκοπούς διαφορετικούς, κάθε άτομο έχει ξεχωριστό ιδανικό ζωής…

Η καπιταλιστική, αυτή, ισοπεδωτική λογική του ΚΑΤΑΜΕΡΙΣΜΟΥ, έχει οδηγηθεί, σήμερα, σε ακραίες και βάρβαρες μορφές. Σε αυτό, βεβαίως συνετέλεσαν και οι ιστορικές ήττες των λαϊκών κινημάτων και οι μεγάλες προδοσίες των ηγεσιών τους…

Σήμερα ζούμε τον εφιάλτη της ισοπέδωσης κάθε συλλογικής δομής συνείδησης, κάθε κοινωνικού και ηθικού κριτηρίου, κάθε ομαδικού πνεύματος.

Δεν υπάρχουν ΚΟΙΝΕΣ κοινωνικές, πολιτικές, και ηθικές ΑΞΙΕΣ.

ΣΗΜΕΡΑ, δεν είναι μόνο που η λεπτομέρεια υποκατέστησε ολοκληρωτικά το ΣΥΝΟΛΟ, δεν είναι μόνο που το «άτομο» διασπάστηκε ολοκληρωτικά από το κοινωνικό ΣΥΝΟΛΟ και από τις ιστορικές, κοινωνικές (ταξικές) και εθνικές ΔΟΜΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ και θεοποιήθηκε, αλλά «διασπάστηκε» και το ίδιο το άτομο.

Ο άνθρωπος-άτομο είναι δέσμιος ριζικά αντίθετων αντιλήψεων, συναισθημάτων και ηθικών κωδίκων. Είναι ένα μωσαϊκό αλληλοσυγκρουόμενων κοινωνικών «εξαρτημάτων», πολιτικών χρωμάτων και ψυχολογικών προβλημάτων: Μυαλό και συνείδηση πλήρως διασπασμένα, αποχρωματισμένα και συρρικνωμένα…

ΟΙ μηχανισμοί εξουσίας και ιδιαίτερα του νεοταξικού ολοκληρωτισμού, δούλεψαν σκληρά, μεθοδικά και συστηματικά, εδώ και πολλά χρόνια, για να οδηγήσουν τις κοινωνίες και τον Άνθρωπο σε αυτή την κατάσταση.

Από τη μια είχαμε τη ΛΟΓΙΚΗ του τεχνοκρατικού καπιταλιστικού καταμερισμού (το οικονομικό και κοινωνικό έδαφος) και από την άλλη τη ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ δράση των δυνάμεων αυτής της ΛΟΓΙΚΗΣ για την ολοκληρωτική θεμελίωση της αποσάθρωσης των κοινωνιών, των εθνών, των ιστών ΣΥΝΟΧΗΣ, του ΑΝΘΡΩΠΟΥ…

Έτσι, μια και τα λαϊκά κινήματα (οι ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ) προδόθηκαν από τις ηγεσίες τους και υπέστησαν γιγάντιες ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ήττες, έγινε και η ολοκληρωτική ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ αυτών των ηγεσιών στο καθεστώς της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης…

Επαναλαμβάνουμε εδώ για άλλη μια φορά: Ο μόνος συνεκτικός κοινωνικός, εθνικός και πνευματικός ιστός που δεν έχει ακόμα πλήρως διαλυθεί είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτό είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗΣ σημασίας γεγονός που δεν πρέπει να ξεχνάμε και μας βάζει μπροστά στο τεράστιο ιστορικό καθήκον ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ αυτού του Ορθόδοξου ιστού….

Και αυτό το λέμε ΕΜΕΙΣ που είμαστε αδιάλλακτοι κομμουνιστές…

Οι Οικονομικοί μηχανισμοί της παγκοσμιοποίησης και το «κράτος» (πλανητικό κράτος) αυτών των μηχανισμών οδηγούν ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ τις κοινωνίες, τα έθνη και τον ΑΝΘΡΩΠΟ σε ολοκληρωτική χρεοκοπία και στα τάρταρα της βαρβαρότητας.

Κατασκευάζουν καταστάσεις πανικού και απελπισμένης ΦΥΓΗΣ για τα «διασπασμένα» άτομα.

Κατασκευάζουν άτομα απλώς απελπισμένα και χολιασμένα που να είναι έτοιμα να ελπίσουν και να πιστέψουν σε κάθε τι που θα τους σερβίρουν, δήθεν εχθρικό προς το καθεστώς και τις δυνάμεις της Νέας Τάξης.

Οι μηχανισμοί αυτοί συντρίβουν το όνειρο (το κοινωνικό όνειρο) το πολιτικό όραμα και την Πίστη σε ιδέες και σε λαϊκές δομές συλλογικής συνείδησης και οργάνωσης, συντρίβουν την αγωνιστική γενναιότητα και κατασκευάζουν «είδωλα» χειραγώγησης της λαϊκής οργής.



Κατασκευάζουν άχρωμους και αναιμικούς «μεσσίες», ξεθωριασμένες εικόνες ειδωλολατρίας και τα εμφανίζουν όλα αυτά τα «προϊόντα» τους σαν σωτήριο καταφύγιο: Καταφύγιο για το εκφυλισμένο άτομο, για το απελπισμένο άτομο, για το άτομο αγέλη…

Δεν πρέπει να πέσουμε σε αυτές τις παγίδες και να τσιμπήσουμε τα νεοταξικά δολώματα τα οποία θα μας ρίξουν στο νέο έτος με ρυθμούς καταιγιστικούς…

Πάνω σε αυτά που μας ετοιμάζουν, στο νέο έτος, θα μιλήσουμε στη συνέχεια…

resaltomag.blogspot