Αυστηρή κριτική στην τακτική της Τουρκίας να αποφεύγει τους ελέγχους του μεταναστευτικού ρεύματος προς την Ελλάδα ασκεί στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung ο πρώην Υφυπουργός Άμυνας και πολιτικός αναλυτής Lothar Rühl σε ανάλυσή του με τίτλο «Δήθεν ανίσχυρη» και υπότιτλο «Χρησιμοποιεί η Τουρκία τις μαζικές συνοριακές παραβιάσεις, για να πιέσει την Ε.Ε.;».
Το δημοσίευμα αναφέρεται στις μαζικές παραβιάσεις των τουρκικών συνόρων προς την Ελλάδα από λαθρομετανάστες και κάνει λόγο για «υποτιθέμενη αδυναμία» της Τουρκίας να ασκήσει αποτελεσματικό έλεγχο στα σύνορά της προς την Ελλάδα. Ο Rühl θεωρεί εσκεμμένη την απουσία επαρκών συνοριακών ελέγχων εκ μέρους της Τουρκίας και εκτιμά ότι πρόκειται για σχέδιο της Τουρκίας ώστε να ασκηθεί πίεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ καλεί τα ευρωπαϊκά όργανα και τη Γερμανία να ασχοληθούν με το θέμα.
Μεταξύ άλλων, το δημοσίευμα σημειώνει:
«Η Τουρκία έχει το μεγαλύτερο στρατό στον ευρωπαϊκό τομέα του ΝΑΤΟ.προφανώς τα μέσα αυτά δεν επαρκούν για να ελεγχθεί στα σύνορα με την Ελλάδα ένας ποταμός μήκους μόλις 150 χιλιομέτρων».
Όπως σημειώνει ο Rühl η περιοχή του Έβρου, όπως επίσης και οι τουρκικές ακτές έναντι των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, ελέγχονταν, στη διάρκεια των δεκαετιών της έντασης του ΄80 και του ΄90 από τουρκικά στρατεύματα και απαγορευόταν αυστηρά η διέλευση. «Και τώρα δεν επαρκούν 24 τουρκικές φρεγάτες και 42 μικρότερα πολεμικά πλοία του πολεμικού ναυτικού και του τουρκικού λιμενικού;», διερωτάται.
«Μάλλον η τουρκική κυβέρνηση έχει μικρό ενδιαφέρον να ελέγξει αποτελεσματικά τα χερσαία και θαλάσσια σύνορά της προς την Ελλάδα, με άλλα λόγια τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε.», σημειώνει ο Rühl, επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα, ως γειτονική χώρα και ήδη μέλος της Ε.Ε., υποστηρίζει την τουρκική ένταξη στην Ε.Ε. «Γεννάται άρα το ζήτημα, κατά πόσο η Τουρκία ανέχεται και εκμεταλλεύεται τις μαζικές παραβιάσεις των συνόρων της, τα οποία περνούν κάθε μέρα εκατοντάδες λαθρομετανάστες, προκειμένου να ασκήσει πίεση στην Ε.Ε.».
Προκαλεί εντύπωση, συνεχίζει ο δημοσιογράφος, το γεγονός ότι, παρά τις διαμαρτυρίες για το θέμα, ούτε η Ε.Ε. ούτε το ΝΑΤΟ το έχουν αναγάγει σε μείζον ζήτημα. «Είναι δε σαφές ότι δεν πρόκειται απλώς για ένα ανθρωπιστικό ζήτημα, αλλά για οργανωμένη παράνομη λαθρομετανάστευση με, τουλάχιστον παθητική, αν όχι ενεργητική συνδρομή εκ μέρους της Τουρκίας». Παρά ταύτα η υποψήφια προς ένταξη χώρα της Ε.Ε. δεν είναι σε θέση να ελέγξει τις παραβιάσεις των συνόρων της προς την Ε.Ε. με κατεύθυνση της Ελλάδα», σημειώνει ο αρθρογράφος, ενώ αναφέρεται στο μεγάλο τεχνολογικό- στρατιωτικό εξοπλισμό και στρατιωτικό προσωπικό που διαθέτει η Τουρκία, σχολιάζοντας ειρωνικά ότι « «Όποτε η Τουρκία θέλησε να κλείσει τα σύνορά της, βρήκε πάντοτε τα μέσα», επισημαίνει το ρεπορτάζ. «Η τουρκική αστυνομία είναι οργανωμένη και πανταχού παρούσα, όπως και οι τουρκικές τελωνειακές αρχές». Όπως τονίζει ο δημοσιογράφος, οι διαστάσεις του θέματος είναι μεγαλύτερες, καθώς αυτό αφορά και λαθρεμπόριο καπνού ή ναρκωτικών, αλλά και με τη διευκόλυνση τρομοκρατικών και άλλων εγκληματικών δικτύων που αναπτύσσουν δράση στην Ευρώπη.
«Ούτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (για να μη μιλήσουμε για το κοινοβούλιο) ούτε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν “θεματοποιήσει” μέχρι στιγμής το πρόβλημα ούτε το έχουν εντάξει στα θέματα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Τι νόημα έχουν η κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας και η ρητορική για προνομιακή συνεργασία με την Τουρκία, όταν τέτοιου είδους συνοριακές παραβιάσεις δε λήγουν με συνεργασία μεταξύ Βρυξελλών και Άγκυρας;
Η αυθαίρετη, ανεξέλεγκτη και παράνομη λαθρομετανάστευση υποσκάπτει κάθε μεταναστευτική πολιτική και πολιτική ενσωμάτωσης και αποτελεί έναν κοινωνικό κίνδυνο για τη σταθερότητα και την ασφάλεια».
«Σ’ ότι αφορά το Βερολίνο, τίθεται το ερώτημα πώς φαντάζεται η γερμανική κυβέρνηση και το κοινοβούλιο την εξέλιξη και τις συνέπειες του θέματος, ιδιαίτερα για τη Γερμανία. Πώς θα μπορέσει η Ελλάδα να βοηθηθεί αποτελεσματικά, χωρίς οι λαθρομετανάστες να μοιράζονται στις χώρες της Ε.Ε., ενώ ο αριθμός τους διογκώνεται; Πώς θα διασφαλιστούν οι περιφερειακές χώρες του Νότου της Ε.Ε. Το πρόβλημα τίθεται εδώ και καιρό επίσης και για την Ισπανία ή την Ιταλία, για τα Βαλκάνια και για την Μάλτα. Οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που για όλα τα άλλα θέματα ξέρουν να νοιάζονται για λεπτομέρειες, θα πρέπει να δώσουν απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα- χωρίς να χρησιμοποιούν κενές πολιτικές διατυπώσεις όπως μέχρι τώρα», καταλήγει το δημοσίευμα.
Το δημοσίευμα αναφέρεται στις μαζικές παραβιάσεις των τουρκικών συνόρων προς την Ελλάδα από λαθρομετανάστες και κάνει λόγο για «υποτιθέμενη αδυναμία» της Τουρκίας να ασκήσει αποτελεσματικό έλεγχο στα σύνορά της προς την Ελλάδα. Ο Rühl θεωρεί εσκεμμένη την απουσία επαρκών συνοριακών ελέγχων εκ μέρους της Τουρκίας και εκτιμά ότι πρόκειται για σχέδιο της Τουρκίας ώστε να ασκηθεί πίεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ καλεί τα ευρωπαϊκά όργανα και τη Γερμανία να ασχοληθούν με το θέμα.
Μεταξύ άλλων, το δημοσίευμα σημειώνει:
«Η Τουρκία έχει το μεγαλύτερο στρατό στον ευρωπαϊκό τομέα του ΝΑΤΟ.προφανώς τα μέσα αυτά δεν επαρκούν για να ελεγχθεί στα σύνορα με την Ελλάδα ένας ποταμός μήκους μόλις 150 χιλιομέτρων».
Όπως σημειώνει ο Rühl η περιοχή του Έβρου, όπως επίσης και οι τουρκικές ακτές έναντι των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, ελέγχονταν, στη διάρκεια των δεκαετιών της έντασης του ΄80 και του ΄90 από τουρκικά στρατεύματα και απαγορευόταν αυστηρά η διέλευση. «Και τώρα δεν επαρκούν 24 τουρκικές φρεγάτες και 42 μικρότερα πολεμικά πλοία του πολεμικού ναυτικού και του τουρκικού λιμενικού;», διερωτάται.
«Μάλλον η τουρκική κυβέρνηση έχει μικρό ενδιαφέρον να ελέγξει αποτελεσματικά τα χερσαία και θαλάσσια σύνορά της προς την Ελλάδα, με άλλα λόγια τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε.», σημειώνει ο Rühl, επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα, ως γειτονική χώρα και ήδη μέλος της Ε.Ε., υποστηρίζει την τουρκική ένταξη στην Ε.Ε. «Γεννάται άρα το ζήτημα, κατά πόσο η Τουρκία ανέχεται και εκμεταλλεύεται τις μαζικές παραβιάσεις των συνόρων της, τα οποία περνούν κάθε μέρα εκατοντάδες λαθρομετανάστες, προκειμένου να ασκήσει πίεση στην Ε.Ε.».
Προκαλεί εντύπωση, συνεχίζει ο δημοσιογράφος, το γεγονός ότι, παρά τις διαμαρτυρίες για το θέμα, ούτε η Ε.Ε. ούτε το ΝΑΤΟ το έχουν αναγάγει σε μείζον ζήτημα. «Είναι δε σαφές ότι δεν πρόκειται απλώς για ένα ανθρωπιστικό ζήτημα, αλλά για οργανωμένη παράνομη λαθρομετανάστευση με, τουλάχιστον παθητική, αν όχι ενεργητική συνδρομή εκ μέρους της Τουρκίας». Παρά ταύτα η υποψήφια προς ένταξη χώρα της Ε.Ε. δεν είναι σε θέση να ελέγξει τις παραβιάσεις των συνόρων της προς την Ε.Ε. με κατεύθυνση της Ελλάδα», σημειώνει ο αρθρογράφος, ενώ αναφέρεται στο μεγάλο τεχνολογικό- στρατιωτικό εξοπλισμό και στρατιωτικό προσωπικό που διαθέτει η Τουρκία, σχολιάζοντας ειρωνικά ότι « «Όποτε η Τουρκία θέλησε να κλείσει τα σύνορά της, βρήκε πάντοτε τα μέσα», επισημαίνει το ρεπορτάζ. «Η τουρκική αστυνομία είναι οργανωμένη και πανταχού παρούσα, όπως και οι τουρκικές τελωνειακές αρχές». Όπως τονίζει ο δημοσιογράφος, οι διαστάσεις του θέματος είναι μεγαλύτερες, καθώς αυτό αφορά και λαθρεμπόριο καπνού ή ναρκωτικών, αλλά και με τη διευκόλυνση τρομοκρατικών και άλλων εγκληματικών δικτύων που αναπτύσσουν δράση στην Ευρώπη.
«Ούτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (για να μη μιλήσουμε για το κοινοβούλιο) ούτε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν “θεματοποιήσει” μέχρι στιγμής το πρόβλημα ούτε το έχουν εντάξει στα θέματα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Τι νόημα έχουν η κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας και η ρητορική για προνομιακή συνεργασία με την Τουρκία, όταν τέτοιου είδους συνοριακές παραβιάσεις δε λήγουν με συνεργασία μεταξύ Βρυξελλών και Άγκυρας;
Η αυθαίρετη, ανεξέλεγκτη και παράνομη λαθρομετανάστευση υποσκάπτει κάθε μεταναστευτική πολιτική και πολιτική ενσωμάτωσης και αποτελεί έναν κοινωνικό κίνδυνο για τη σταθερότητα και την ασφάλεια».
«Σ’ ότι αφορά το Βερολίνο, τίθεται το ερώτημα πώς φαντάζεται η γερμανική κυβέρνηση και το κοινοβούλιο την εξέλιξη και τις συνέπειες του θέματος, ιδιαίτερα για τη Γερμανία. Πώς θα μπορέσει η Ελλάδα να βοηθηθεί αποτελεσματικά, χωρίς οι λαθρομετανάστες να μοιράζονται στις χώρες της Ε.Ε., ενώ ο αριθμός τους διογκώνεται; Πώς θα διασφαλιστούν οι περιφερειακές χώρες του Νότου της Ε.Ε. Το πρόβλημα τίθεται εδώ και καιρό επίσης και για την Ισπανία ή την Ιταλία, για τα Βαλκάνια και για την Μάλτα. Οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που για όλα τα άλλα θέματα ξέρουν να νοιάζονται για λεπτομέρειες, θα πρέπει να δώσουν απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα- χωρίς να χρησιμοποιούν κενές πολιτικές διατυπώσεις όπως μέχρι τώρα», καταλήγει το δημοσίευμα.