Ναυάγια, τρία τον αριθμό εντοπίσθηκαν στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Κέρκυρας και των Παξών ύστερα από έλεγχο που έγινε από... την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων και το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών στην προβλεπόμενη όδευση του υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου Ελλάδας - Ιταλίας «Ποσειδών».
Πρόκειται για δύο ναυάγια της Ρωμαϊκής εποχής και ένα των νεώτερων χρόνων τα οποία καθώς βρέθηκαν σε μεγάλα βάθη θεωρούνται ήδη τα βαθύτερα εντοπισμένα αρχαία ναυάγια της Μεσογείου ως σήμερα.
Πρόκειται για δύο ναυάγια της Ρωμαϊκής εποχής και ένα των νεώτερων χρόνων τα οποία καθώς βρέθηκαν σε μεγάλα βάθη θεωρούνται ήδη τα βαθύτερα εντοπισμένα αρχαία ναυάγια της Μεσογείου ως σήμερα.
Η αρχαιολογική έρευνα διενεργήθηκε στο διάστημα από 11 έως 17 Μαΐου σε όλο το μήκος του αγωγού εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας καλύπτοντας μία έκταση περίπου 200 τ. χλμ. και έως μέγιστο βάθος 1.400μ. Το πρώτο ναυάγιο «Ποσειδών 1», όπως ονομάσθηκε, εντοπίσθηκε σε βάθος 1.180 μ. και σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις είναι του 3ου αιώνα μ. Χ. Από την κινηματογράφησή του φαίνονται αμφορείς, μαγειρικά σκεύη, τουλάχιστον δύο άγκυρες, μέρος από το έρμα του πλοίου και ίχνη από το σκαρί του, από όλα αυτά όμως ανελκύσθηκαν δύο στόμια αφρικανικών αμφορέων, διαφορετικών τύπων, καθώς και ένα μαρμάρινο αγγείο ύψους 30 εκατοστών.
Αμφορείς, πινάκια, μαγειρικά σκεύη, καθώς και διάφορα μεταλλικά αντικείμενα, μέρος από το έρμα και πιθανώς το σκαρί του πλοίου σώζονται στο δεύτερο ναυάγιο «Ποσειδών 2», που εντοπίσθηκε σε βάθος 1.375 μ. Πρόκειται μάλλον για ναυάγιο πλοίου της ίδιας περιόδου με το προηγούμενο αλλά από αυτό δεν ανελκύσθηκαν αντικείμενα, λόγω της δυσκολίας αποκόλλησής τους από το λασπώδη πυθμένα.
Το τρίτο ναυάγιο τέλος, «Ποσειδών 2», που βρέθηκε σε βάθος 1260μ. είναι πιθανώς του 17ου-18ου αιώνα. Από το πλοίο αυτό σώζεται το σκαρί του, οι σιδερένιες άγκυρες, μαγειρικά και αποθηκευτικά σκεύη καθώς και αγγεία διαφόρων τύπων (οινοχόες με εφυάλωση, πιάτα, πινάκια, χύτες, κλπ.)
Η έρευνα αυτή είναι η πρώτη βαθέων υδάτων, που διεξάγεται στην θαλάσσια περιοχή του βορείου Ιονίου και τα ευρήματά της αποδεικνύουν τη μεγάλη συχνότητα διέλευσης πλοίων από την περιοχή, ήδη από την αρχαιότητα. Το ενδιαφέρον συμπέρασμα μάλιστα είναι, ότι καταρρίπτεται έτσι η θεωρία ότι τα αρχαία εμπορικά πλοία έπλεαν πολύ κοντά στις ακτές. Παράλληλα όμως εντοπίσθηκαν και σε αυτά τα βάθη ίχνη συρόμενων δικτύων, που συχνά προκαλούν καταστροφές σε μη εντοπισμένα ναυάγια.
Την επί τόπου διεύθυνση της έρευνας από την πλευρά της ΕΕΑ είχε ο καταδυόμενος αρχαιολόγος δρ. Δημ. Κουρκουμέλης ενώ σε όλη τη διάρκειά της σημαντική ήταν η συμβολή του Ω/Κ ΑΙΓΑΙΟ και των επιστημονικών ομάδων του ΕΛΚΕΘΕ. Το σύνολο της δαπάνης της έρευνας καλύφθηκε από τον φορέα του έργου, ΥΑΦΑ ΠΟΣΕΙΔΩΝ.
erroso.blogspot.com
