Η κατάθλιψη, οι κρίσεις πανικού και γενικά τα ψυχολογικά προβλήματα έχουν αυξηθεί ραγδαία στη χώρα μας, λόγω της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας, όπως αναφέρει η κυρία Ελισάβετ Γεωργίου, ψυχολόγος και σύμβουλος καριέρας, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που οδηγούνται ακόμη και σε αυτοκτονίες. Οι εργαζόμενοι στον κλάδο της φαρμακοβιομηχανίας και στο λιανικό εμπόριο έχουν επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από την κρίση, όπως προσθέτει η ίδια.
_ Πόσο έχει επηρεαστεί η ψυχολογία των Ελλήνων από την οικονομική κρίση και ποιες οι συνέπειες του εργασιακού άγχους;
«Η αύξηση των ψυχολογικών προβλημάτων λόγω της οικονομικής κρίσης είναι ραγδαία. Τους τελευταίους μήνες με τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και την αύξηση της ανεργίας, το εργασιακό άγχος έχει προσβάλει άμεσα ή έμμεσα σχεδόν το σύνολο των εργαζομένων. Οι απολύσεις αλλά και οι νέες συνθήκες εργασίας σύμφωνα με τους νέους όρους, τον όγκο δουλειάς και φυσικά τη μείωση των αποδοχών έχουν προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις όχι μόνο συνδικαλιστικές αλλά και ψυχο-σωματικές. Σε πρόσφατο Παγκόσμιο Συνέδριο Ψυχικής Υγείας ανακοινώθηκε ότι οι αγχώδεις διαταραχές, η κατάθλιψη, οι φοβίες και οι κρίσεις πανικού είναι οι πιο διαδεδομένες ψυχικές διαταραχές που εμφανίζονται λόγω της οικονομικής κρίσης και κατ’ επέκταση της περιρέουσας ανασφάλειας και αβεβαιότητας. Επίσης, μια ακραία εκδήλωση απογοήτευσης και απόγνωσης είναι η αυτοκτονία, στην οποία οδηγούνται χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα, η αυξητική τάση στις αυτοκτονίες καταγράφεται καθαρά και από τα στοιχεία που συγκεντρώνει η γραμμή παρέμβασης για την αυτοκτονία 1018 που λειτουργεί τα τελευταία τρία χρόνια από την Οργάνωση Κλίμακα σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας. Σύμφωνα με στοιχεία, το τελευταίο διάστημα, οι κλήσεις προς τη γραμμή βοήθειας έχουν αυξηθεί κατά 60% με 70%».
_ Πόσο έχει επηρεαστεί η ψυχολογία των Ελλήνων από την οικονομική κρίση και ποιες οι συνέπειες του εργασιακού άγχους;
«Η αύξηση των ψυχολογικών προβλημάτων λόγω της οικονομικής κρίσης είναι ραγδαία. Τους τελευταίους μήνες με τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και την αύξηση της ανεργίας, το εργασιακό άγχος έχει προσβάλει άμεσα ή έμμεσα σχεδόν το σύνολο των εργαζομένων. Οι απολύσεις αλλά και οι νέες συνθήκες εργασίας σύμφωνα με τους νέους όρους, τον όγκο δουλειάς και φυσικά τη μείωση των αποδοχών έχουν προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις όχι μόνο συνδικαλιστικές αλλά και ψυχο-σωματικές. Σε πρόσφατο Παγκόσμιο Συνέδριο Ψυχικής Υγείας ανακοινώθηκε ότι οι αγχώδεις διαταραχές, η κατάθλιψη, οι φοβίες και οι κρίσεις πανικού είναι οι πιο διαδεδομένες ψυχικές διαταραχές που εμφανίζονται λόγω της οικονομικής κρίσης και κατ’ επέκταση της περιρέουσας ανασφάλειας και αβεβαιότητας. Επίσης, μια ακραία εκδήλωση απογοήτευσης και απόγνωσης είναι η αυτοκτονία, στην οποία οδηγούνται χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα, η αυξητική τάση στις αυτοκτονίες καταγράφεται καθαρά και από τα στοιχεία που συγκεντρώνει η γραμμή παρέμβασης για την αυτοκτονία 1018 που λειτουργεί τα τελευταία τρία χρόνια από την Οργάνωση Κλίμακα σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας. Σύμφωνα με στοιχεία, το τελευταίο διάστημα, οι κλήσεις προς τη γραμμή βοήθειας έχουν αυξηθεί κατά 60% με 70%».
_ Ποιοι κλάδοι της οικονομίας αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα προβλήματα;
«Αν θέλαμε να δούμε τα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι και τους ενδεδειγμένους τρόπους διαχείρισης θα έδινα ως παράδειγμα το φαρμακευτικό κλάδο. Πρόκειται για έναν από τους πιο κερδοφόρους κλάδους με τα καλύτερα αμοιβόμενα στελέχη. Οι εργαζόμενοι που απασχολούνταν σε αυτό τον κλάδο είχαν μάθει σε πολύ καλές παροχές πέραν τον αμοιβών τους, οι οποίες συνδέονταν και με στοιχεία ανάδειξης του κοινωνικού τους προφίλ όπως για παράδειγμα πολυτελή αυτοκίνητα ακόμα και για μεσαία στελέχη ή αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού ακόμα και στους πωλητές. Λόγω της ευρύτερης οικονομικής κρίσης αλλά και των καθυστερήσεων στις κρατικές πληρωμές, τους τελευταίους μήνες οι φαρμακευτικές εταιρείες προχώρησαν σε ομαδικές απολύσεις στελεχών και σε μειώσεις αποδοχών και παροχών. Αυτό έχει σαν συνέπεια να υπάρχει μεγάλη αλλαγή στην οικονομική κατάσταση των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν καλούνται να δείξουν ευελιξία και προσαρμοστικότητα σε θέσεις χαμηλότερα αμοιβόμενες στον ίδιο κλάδο ή σε άλλους κλάδους ή ακόμα και αλλάζοντας αντικείμενο εργασίας. Οι εργαζόμενοι που παρέμειναν καλούνται να προσαρμοστούν σε ένα περιβάλλον που διαρκώς αλλάζει μιας και οι απαιτήσεις πολλαπλασιάζονται και η πιθανότητα απόλυσης πάντα υπάρχει. Αντίστοιχα παραδείγματα μπορούμε να δούμε στον κλάδο της πληροφορικής και της διαφήμισης, όπου λόγω του περιορισμού στα κόστη των εταιρειών δεν επενδύουν σε νέα τεχνολογία και μειώνουν τις διαφημιστικές δαπάνες. Επίσης, ανάλογο φαινόμενο συναντάμε και στο λιανεμπόριο λόγω της μείωσης της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών».
ΤΟ ΒΗΜΑ