Του Μιχάλη Ιγνατίου
Tο αποτέλεσμα του σημερινού δημοψηφίσματος στην Τουρκία για τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που υποστηρίζει η κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν στοχεύοντας να εξαφανίσει τη δύναμη του Στρατού και των δικαστών και να καταστεί ο μοναδικός ηγεμόνας στην Άγκυρα αναμένεται με μεγάλη αγωνία στην Ουάσιγκτον.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του σημερινού πρωθυπουργού και τα προβλήματα που δημιουργεί στους Αμερικανούς και τους Ισραηλινούς, τον τοποθετούν στον κατάλογο των «προβληματικών ηγετών» αν και επίσημα επιμένουν ότι παραμένει πιστός σύμμαχος των ΗΠΑ, προκαλώντας το γέλιο στις ενημερώσεις των δημοσιογράφων.
Η αμερικανική συμπεριφορά έναντι του κ. Ερντογάν όπως διαμορφώνεται τους τελευταίους έξι μήνες θυμίζει στους παλαιότερους την πολεμική της κυβέρνησης του Ρόναλντ Ρίγκαν εναντίον του Ανδρέα Παπανδρέου που κορυφώθηκε με την πτώση του λόγω του σκανδάλου Κοσκωτά. Εάν παρακολουθήσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο ομιλούν στην αμερικανική πρωτεύουσα για τον Τούρκο πρωθυπουργό θα ακούσει φράσεις όπως «βουτηγμένος στα σκάνδαλα», «απρόβλεπτος άρα και επικίνδυνος», ενώ οι πλέον τολμηροί του προσάπτουν «αντισυμμαχική συμπεριφορά και συμμαχία με τους εχθρούς μας» (Ιράν, Χαμάς και Χεζμπολάχ).
Στην Ουάσινγκτον σημείωσαν μία δήλωση του κ. Ερντογάν στις 12 Αυγούστου 2010 ότι «εάν το κόμμα μου καταλάβει τη δεύτερη θέση στις εκλογές του 2011 θα αποχωρήσω από τη θέση του προέδρου διότι θα έχω την ευθύνη για την τύχη μιας κυβερνώσας παράταξης». Φαίνεται να πιστεύουν ότι οι εξελίξεις στην Τουρκία δεν θα περιμένουν τις εκλογές της επόμενης χρονιάς αλλά θα καθοριστούν από το σημερινό δημοψήφισμα όπου η σύγκρουση στην ουσία διεξάγεται μεταξύ της ισλαμικής ομάδας που κυβερνά την Τουρκία και τους στρατιωτικούς οι οποίοι από κοινού με το δικαστικό σώμα πιστεύουν πως προστατεύουν τις παρακαταθήκες του Κεμάλ Ατατούρκ. Οι αναλυτές στις «δεξαμενές σκέψης» αναμένουν ότι το δημοψήφισμα θα είναι «η μάνα των συγκρούσεων» και προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι στις ιδιωτικές συζητήσεις τους δεν αποκλείουν επεισόδια στην περίπτωση που η διαφορά του «ναι» από το «όχι» είναι μικρή όπως προβλέπουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Εάν το αποτέλεσμα δεν είναι ισχυρό υπέρ της μίας ή της άλλης άποψης θα δοθεί η ευκαιρία και η δικαιολογία για αλληλοκατηγορίες και αμφισβήτησης της εκλογικής διαδικασίας.
Η νίκη των ισλαμιστών θα τους καταστήσει πανίσχυρους στους τομείς της Δικαιοσύνης και του Στρατού αφού ο πρόεδρος της Τουρκίας Αμπτουλάχ Γκιουλ θα δύναται από αύριο Δευτέρα να αναδιαρθρώσει όπως επιθυμεί το δικαστικό σώμα, θα καθιστά το Στρατό υπόλογο σε πολιτικά δικαστήρια και θα ελέγχει τον τρόπο διορισμού των ανώτερων δικαστικών λειτουργών. Με λίγα λόγια η νίκη των Ισλαμιστών θα αποτελέσει τελειωτικό κτύπημα στους κεμαλιστές και ο κ. Ερντογάν θα πραγματοποιήσει το σχέδιο που του είχε κοστίσει το κλείσιμο στη φυλακή.
Εάν χάσουν οι Ισλαμιστές -και αυτό θα εξαρτηθεί από τον τρόπο με τον οποίο θα ψηφίσουν (ή δεν θα ψηφίσουν) οι Κούρδοι- θα ξεκινήσει την επόμενη του δημοψηφίσματος η «κατεδάφιση» του Ταγίπ Ερντογάν. Η εξέλιξη αυτή είναι πιθανή εάν οι αντίπαλοι του Τούρκου ηγέτη μπορέσουν να εξηγήσουν μέχρι την Κυριακή τους κινδύνους από την παντοδυναμία των Ισλαμιστών και τον έλεγχό τους στον Στρατό και στη Δικαιοσύνη.
Για την Ελλάδα και την Κύπρο δεν θα αλλάξει τίποτα. Οι θέσεις του κ. Ερντογάν δεν διαφέρουν ούτε σε ένα «και» από αυτές των στρατιωτικών. Όλα τα υπόλοιπα είναι στη φαντασία όσων αναλύουν την εξωτερική πολιτική από την άνεση των γραφείων τους χωρίς ίχνος πραγματικής πληροφόρησης για τα τεκταινόμενα στην Τουρκία.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Επειδή οι μεθοδεύσεις για την «κατασκευή» του νέου σχεδίου των Βρετανών που στοχεύει στην παράδοση της Κύπρου στην Τουρκία ομοιάζουν με τις αθλιότητες του 2004 συστήνω να διαβαστεί από όλους το βιβλίο «Σημαδεμένη Τράπουλα» που βασίστηκε εξολοκλήρου στα αμαρτωλά έγγραφα του κ. Αλέξανδρου Ντάουνερ... Το βιβλίο συνέγραψαν ο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης, ο Μιχάλης Κοντός και ο Γιώργος Κέντας. Για την «κλοπή» των εγγράφων του κ. Ντάουνερ κατηγορήθηκα και εγώ και μάλιστα από τον πρόεδρο του ΔΗΣΥΝίκο Αναστασιάδη, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι μου τα παρέδωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας. Πρόκειται για ένα πελώριο ψέμα και ο κ. Αναστασιάδης θα αναγκαστεί να αποσύρει την κατηγορία. Υπενθυμίζω ότι τον περασμένο Σεπτέμβριο οι άνθρωποι του ΟΗΕ θέλησαν να «σουτάρουν» πολιτικούς, δημοσιογράφους, διπλωμάτες, παπάδες και λοιπές κυπριακές δυνάμεις στοχεύοντας να τους έχουν για πάντα στο τσεπάκι τους... Και σχεδόν τα κατάφεραν...
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Tο αποτέλεσμα του σημερινού δημοψηφίσματος στην Τουρκία για τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που υποστηρίζει η κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν στοχεύοντας να εξαφανίσει τη δύναμη του Στρατού και των δικαστών και να καταστεί ο μοναδικός ηγεμόνας στην Άγκυρα αναμένεται με μεγάλη αγωνία στην Ουάσιγκτον.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του σημερινού πρωθυπουργού και τα προβλήματα που δημιουργεί στους Αμερικανούς και τους Ισραηλινούς, τον τοποθετούν στον κατάλογο των «προβληματικών ηγετών» αν και επίσημα επιμένουν ότι παραμένει πιστός σύμμαχος των ΗΠΑ, προκαλώντας το γέλιο στις ενημερώσεις των δημοσιογράφων.
Η αμερικανική συμπεριφορά έναντι του κ. Ερντογάν όπως διαμορφώνεται τους τελευταίους έξι μήνες θυμίζει στους παλαιότερους την πολεμική της κυβέρνησης του Ρόναλντ Ρίγκαν εναντίον του Ανδρέα Παπανδρέου που κορυφώθηκε με την πτώση του λόγω του σκανδάλου Κοσκωτά. Εάν παρακολουθήσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο ομιλούν στην αμερικανική πρωτεύουσα για τον Τούρκο πρωθυπουργό θα ακούσει φράσεις όπως «βουτηγμένος στα σκάνδαλα», «απρόβλεπτος άρα και επικίνδυνος», ενώ οι πλέον τολμηροί του προσάπτουν «αντισυμμαχική συμπεριφορά και συμμαχία με τους εχθρούς μας» (Ιράν, Χαμάς και Χεζμπολάχ).
Στην Ουάσινγκτον σημείωσαν μία δήλωση του κ. Ερντογάν στις 12 Αυγούστου 2010 ότι «εάν το κόμμα μου καταλάβει τη δεύτερη θέση στις εκλογές του 2011 θα αποχωρήσω από τη θέση του προέδρου διότι θα έχω την ευθύνη για την τύχη μιας κυβερνώσας παράταξης». Φαίνεται να πιστεύουν ότι οι εξελίξεις στην Τουρκία δεν θα περιμένουν τις εκλογές της επόμενης χρονιάς αλλά θα καθοριστούν από το σημερινό δημοψήφισμα όπου η σύγκρουση στην ουσία διεξάγεται μεταξύ της ισλαμικής ομάδας που κυβερνά την Τουρκία και τους στρατιωτικούς οι οποίοι από κοινού με το δικαστικό σώμα πιστεύουν πως προστατεύουν τις παρακαταθήκες του Κεμάλ Ατατούρκ. Οι αναλυτές στις «δεξαμενές σκέψης» αναμένουν ότι το δημοψήφισμα θα είναι «η μάνα των συγκρούσεων» και προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι στις ιδιωτικές συζητήσεις τους δεν αποκλείουν επεισόδια στην περίπτωση που η διαφορά του «ναι» από το «όχι» είναι μικρή όπως προβλέπουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Εάν το αποτέλεσμα δεν είναι ισχυρό υπέρ της μίας ή της άλλης άποψης θα δοθεί η ευκαιρία και η δικαιολογία για αλληλοκατηγορίες και αμφισβήτησης της εκλογικής διαδικασίας.
Η νίκη των ισλαμιστών θα τους καταστήσει πανίσχυρους στους τομείς της Δικαιοσύνης και του Στρατού αφού ο πρόεδρος της Τουρκίας Αμπτουλάχ Γκιουλ θα δύναται από αύριο Δευτέρα να αναδιαρθρώσει όπως επιθυμεί το δικαστικό σώμα, θα καθιστά το Στρατό υπόλογο σε πολιτικά δικαστήρια και θα ελέγχει τον τρόπο διορισμού των ανώτερων δικαστικών λειτουργών. Με λίγα λόγια η νίκη των Ισλαμιστών θα αποτελέσει τελειωτικό κτύπημα στους κεμαλιστές και ο κ. Ερντογάν θα πραγματοποιήσει το σχέδιο που του είχε κοστίσει το κλείσιμο στη φυλακή.
Εάν χάσουν οι Ισλαμιστές -και αυτό θα εξαρτηθεί από τον τρόπο με τον οποίο θα ψηφίσουν (ή δεν θα ψηφίσουν) οι Κούρδοι- θα ξεκινήσει την επόμενη του δημοψηφίσματος η «κατεδάφιση» του Ταγίπ Ερντογάν. Η εξέλιξη αυτή είναι πιθανή εάν οι αντίπαλοι του Τούρκου ηγέτη μπορέσουν να εξηγήσουν μέχρι την Κυριακή τους κινδύνους από την παντοδυναμία των Ισλαμιστών και τον έλεγχό τους στον Στρατό και στη Δικαιοσύνη.
Για την Ελλάδα και την Κύπρο δεν θα αλλάξει τίποτα. Οι θέσεις του κ. Ερντογάν δεν διαφέρουν ούτε σε ένα «και» από αυτές των στρατιωτικών. Όλα τα υπόλοιπα είναι στη φαντασία όσων αναλύουν την εξωτερική πολιτική από την άνεση των γραφείων τους χωρίς ίχνος πραγματικής πληροφόρησης για τα τεκταινόμενα στην Τουρκία.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Επειδή οι μεθοδεύσεις για την «κατασκευή» του νέου σχεδίου των Βρετανών που στοχεύει στην παράδοση της Κύπρου στην Τουρκία ομοιάζουν με τις αθλιότητες του 2004 συστήνω να διαβαστεί από όλους το βιβλίο «Σημαδεμένη Τράπουλα» που βασίστηκε εξολοκλήρου στα αμαρτωλά έγγραφα του κ. Αλέξανδρου Ντάουνερ... Το βιβλίο συνέγραψαν ο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης, ο Μιχάλης Κοντός και ο Γιώργος Κέντας. Για την «κλοπή» των εγγράφων του κ. Ντάουνερ κατηγορήθηκα και εγώ και μάλιστα από τον πρόεδρο του ΔΗΣΥΝίκο Αναστασιάδη, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι μου τα παρέδωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας. Πρόκειται για ένα πελώριο ψέμα και ο κ. Αναστασιάδης θα αναγκαστεί να αποσύρει την κατηγορία. Υπενθυμίζω ότι τον περασμένο Σεπτέμβριο οι άνθρωποι του ΟΗΕ θέλησαν να «σουτάρουν» πολιτικούς, δημοσιογράφους, διπλωμάτες, παπάδες και λοιπές κυπριακές δυνάμεις στοχεύοντας να τους έχουν για πάντα στο τσεπάκι τους... Και σχεδόν τα κατάφεραν...
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ