Το πυρηνικό «παιχνίδι» της Αγκελα

Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΝΤΖΟΥ
 
Η απόφαση για παράταση της ζωής των πυρηνικών μονάδων της Γερμανίας αποτελεί σημαντική καμπή στην ιστορία της πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη.

Το Βερολίνο, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση μιας κοινής γνώμης αντίθετης στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας, με την αλλαγή πλεύσης του μπορεί να επηρεάσει καταλυτικά τις νέες ευρωπαϊκές στρατηγικές ενέργειας.

Η συμφωνία της συντηρητικής κυβέρνησης επιδιώκει να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος μιας συνολικότερης ενεργειακής πολιτικής, η οποία θα ανακοινωθεί στα τέλη Σεπτεμβρίου από την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ. Συγχρόνως, θέτει τέλος σε μηνών διαμάχη ανάμεσα σε χριστιανοδημοκράτες και φιλελεύθερους, που δημιούργησε σοβαρούς τριγμούς στον κυβερνητικό συνασπισμό.

Η συμβιβαστική λύση της παράτασης κατά 12 χρόνια κατά μέσον όρο της λειτουργίας των 17 πυρηνικών μονάδων της χώρας (οι χριστιανοδημοκράτες επεδίωκαν 10 χρόνια και οι φιλελεύθεροι 15) ενέχει σοβαρούς πολιτικούς κινδύνους.

Η καγκελάριος Μέρκελ επενδύει πολιτικά σε αυτή τη στρατηγική τη στιγμή που η κυβέρνησή της κατακρημνίζεται στις δημοσκοπήσεις λίγους μήνες πριν απ' την κρίσιμη εκλογική χρονιά του 2011 και ενώ η πλειονότητα του πληθυσμού τάσσεται εναντίον της πυρηνικής ενέργειας.

Η μάχη θα είναι σκληρή και δεν είναι βέβαιο ότι χριστιανοδημοκράτες, χριστιανοκοινωνιστές και φιλελεύθεροι του κυβερνητικού συνασπισμού θα την κερδίσουν.

Για "μαύρη ημέρα για την ενεργειακή πολιτική" μίλησε ο ηγέτης των σοσιαλδημοκρατών του SPD, Σίγκμαρ Γκάμπριελ, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι υπέκυψε στις ενεργειακές επιχειρήσεις.

Προσφυγή

Ο Γκάμπριελ προειδοποίησε ότι το SPD μελετά την προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο αν η Μέρκελ προχωρήσει στο σχέδιό της να μην υποβάλει προς έγκριση τη συμφωνία στην Bundesrat (Ανω Βουλή), όπου τον περασμένο Μάιο η κυβερνητική συμμαχία έχασε την πλειοψηφία. Η έγκριση αυτή θεωρείται αναγκαία, καθώς η νέα συμφωνία ανατρέπει νόμο που υιοθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών και πράσινων και προβλέπει την οριστική παύση λειτουργίας των πυρηνικών σταθμών έως το 2022.

Την ίδια πρόθεση για δικαστικές προσφυγές εκδήλωσαν τοπικές κυβερνήσεις, ενώ το κόμμα της αριστεράς μίλησε για «κυβέρνηση που υποκύπτει πρόθυμα σε εκβιασμούς».

Τη συμφωνία καταδίκασε και η Γκρίνπις, ενώ ο πρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδίας Ανανεώσιμης Ενέργειας, Μπγιορν Κλούσμαν, επανέλαβε στο «Σπίγκελ» ένα επιχείρημα που προβάλλει σύσσωμη η αντιπολίτευση: η επέκταση των πυρηνικών σταθμών όχι μόνο δεν συμβάλλει αλλά αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Σε μια κρίσιμη συγκυρία για την οικονομία, πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η εμμονή της καγκελαρίου Μέρκελ σε μια πολιτική μεγάλου ρίσκου για τη δημοτικότητα της κυβέρνησής της μπορεί να εξηγηθεί περισσότερο σε όρους οικονομικούς παρά ιδεολογικούς.

Από τα 127 δισ. ευρώ των πρόσθετων κερδών που εξασφαλίζει η επέκταση του χρόνου λειτουργίας στις πυρηνικές μονάδες, η καγκελάριος σκοπεύει να αποσπάσει 30 δισ., εκ των οποίων τα μισά θα διοχετευτούν στην ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τα άλλα 15 δισ. θα χρησιμοποιηθούν για μείωση του δημόσιου ελλείμματος.

Γεγονός πάντως είναι ότι το Βερολίνο ακολουθεί κατά πόδας τον νέο άνεμο που πνέει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, όπου ο πρόεδρος Ομπάμα υπόσχεται την κατασκευή νέων πυρηνικών εργοστασίων έπειτα από 30 χρόνια. Η γερμανική συμφωνία έρχεται σε μια στιγμή που αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους η Ισπανία, η Ιταλία και η Σουηδία, έχουν ανοίξει ξανά τη συζήτηση για την πυρηνική ενέργεια.

infognomonpolitics