Tου Σταυρου Λυγερου
Εάν η διαφθορά είχε κομματικό χρώμα, το πρόβλημα θα ήταν πολύ πιο εύκολο. Στην πραγματικότητα, όμως, και η διαφθορά και η διαπλοκή είναι «οριζόντια» φαινόμενα. Το γεγονός ότι έχουν προκύψει στοιχεία για τους Θόδωρο Τσουκάτο και Τάσο Μαντέλη δεν σημαίνει ότι το μαύρο πολιτικό χρήμα είναι υπόθεση αποκλειστικά του ΠΑΣΟΚ.
Σκάνδαλα όπως αυτό της Siemens είναι διακομματικά. Εταιρείες που κάνουν δουλειές με το κράτος δεν έχουν πολιτικές συμπάθειες. Χρηματοδοτούν τα κόμματα, αλλά και πολιτικούς με επιρροή, που μπορούν να τους φανούν χρήσιμοι. Και βεβαίως «λαδώνουν» τους υπουργούς και τους υπηρεσιακούς παράγοντες, που βάζουν την υπογραφή τους σε χρυσοφόρες συμβάσεις.
Η κοινή γνώμη δεν έχει καμία αυταπάτη και γι’ αυτό κατηγορεί σύσσωμο το πολιτικό σύστημα. Ακόμα και φανατικοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ ή της Ν. Δ. έχουν πάψει να πιστεύουν ότι οι κλέφτες βρίσκονται στο άλλο και όχι στο δικό τους κόμμα. Γι’ αυτό και είναι θλιβερό η κάθαρση να μετατρέπεται σε μικροκομματικό καβγά. Η κοντόθωρη στάση των μεγάλων κομμάτων είναι αλάνθαστο σημάδι ότι έχουν χάσει την επαφή τους με την κοινωνία.
Οι αρμοί του κομματικού συστήματος λειτουργούσαν σαν θερμοκήπιο για την ανάπτυξη αυτών των φαινομένων. Και οι δύο πολιτικές «φυλές» υπέκυπταν στα ίδια νεοπλουτίστικα κοινωνικά πρότυπα και στην ίδια ελαστική αντίληψη για την ηθική. Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, που αρκετά στελέχη τους εμφάνιζαν την ίδια ροπή προς την «αρπαχτή». Οι εκάστοτε κυβερνώντες είχαν γενικά την τάση να ανέχονται την οσμή της διαφθοράς για λόγους αφενός διατήρησης του κομματικού στρατού και αφετέρου πελατειακών σχέσεων. Και όποτε έπρεπε να συγκαλύψουν χρησιμοποιούσαν τη Δικαιοσύνη.
Εάν σήμερα οι πολιτικές ηγεσίες έχουν αλλάξει στάση, αυτό οφείλεται στην εξωτερική πίεση της κοινής γνώμης και όχι σε μηχανισμό αυτοκάθαρσης. Συνειδητοποίησαν ότι εάν δεν μπουν φυλακή ορισμένες κραυγαλέες περιπτώσεις, θα συμπαρασυρθούν και οι ίδιοι.
Τα ταμεία των κομμάτων και των μεγαλοπαραγόντων της πολιτικής είναι από τους μεγάλους διακινητές μαύρου χρήματος. Οι σακούλες προτιμώνται, επειδή έχουν το πλεονέκτημα ότι δεν αφήνουν ίχνη, όπως οι συναλλαγές μέσω του τραπεζικού συστήματος. Περιττό να αναφέρουμε ότι η πολιτεία δεν πραγματοποίησε ποτέ σοβαρή έρευνα για τη ροή του «πολιτικού χρήματος». Είναι άγραφος, αλλά πολύ ισχυρός κανόνας τα οικονομικά των κομμάτων και των πολιτικών να αντιμετωπίζονται από τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές σαν «ιερές αγελάδες».
Υπενθυμίζουμε ότι εάν δεν διεξάγονταν έρευνες στις ΗΠΑ και στη Γερμανία, το σκάνδαλο Siemens δεν θα είχε ποτέ αποκαλυφθεί στην Ελλάδα. Ακόμα και όταν τα στοιχεία ήταν στο πιάτο, η ελληνική Δικαιοσύνη έδειξε απροθυμία να τα αξιοποιήσει. Το γεγονός ότι οι ανώτατοι δικαστές έσπευσαν να προστατεύσουν σκανδαλωδώς τον ανακριτή Νίκο Ζαγοριανό επιβεβαίωσε ότι και αυτοί είναι μέρος του προβλήματος.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
