«Ο πιο αξιόπιστος τρόπος για να διαπιστώσεις ότι έρχεται η πτώση μιας Κυβέρνησης είναι η απότομη αύξηση της διάχυσης πληροφόρησης προς την Αντιπολίτευση: όχι γιατί έτσι κρίνεται εθνικά σκόπιμο σε στρατηγικό επίπεδο ή γιατί εξυπηρετείται το Δημόσιο Συμφέρον σε τακτικό επίπεδο αλλά απλώς γιατί το βαθύ κράτος αλλάζει μανδύα και γλύφει τον επόμενο», μου είχε πει πριν από πολλά χρόνια ένας περίεργος τύπος. Μη θέλοντας να πιστέψω το εύρος της συστεμικής σήψης σε τόσο κρίσιμα πόστα, είπα να ψάξω παραδείγματα κάπου αλλού.
Και, ως εκ του θαύματος, προτού αλέκτωρ λαλήσει τρεις από την διαβεβαίωση του Πρωθυπουργού για την υλοποίηση των επόμενων εκλογών το 2013, στο τέλος δηλαδή της θητείας της παρούσας Κυβέρνησης, δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα του ante portas τέλους της έκαναν την εμφάνισή τους.
Τί προσπαθεί να κάνει μια Κυβέρνηση που μετράει μέρες; Να φροντίσει τους φίλους και τους συγγενείς για την επόμενη μέρα. Πώς; Μοιράζοντας δουλειές και φτιάχνοντας θέσεις.
Ενώ όλη η Ελλάδα είτε είναι στους δρόμους είτε συγκρατείται για να μη βγει στους δρόμους, δείχνοντας τις… αγαθές προθέσεις της στα κομματικά στελέχη που έχουν το θράσος να εμφανίζονται δημόσια σα να μη συμβαίνει τίποτα, το βαθύ κράτος συνεχίζει να λειτουργεί μεθοδικά και με σκοτεινό τρόπο.
ΘΕΜΑ ΠΡΩΤΟ: ΠΩΛΗΣΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
Ο αδιανόητα ύποπτος χειρισμός του ζητήματος της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων έχει αναλυθεί σε προηγούμενο κείμενό μου (Aυτό δεν είναι πόλεμος. Αυτό είναι ντροπή.). Μήπως τα σκληρά μου λόγια ήταν μια ωραιοποίηση της κατάστασης;
«Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο διεθνούς πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τη διενέργεια σεισμικών ερευνών, μη αποκλειστικής χρήσης, στην ευρύτερη περιοχή του Ιονίου Πελάγους, της Δυτικής Ελλάδας και Νότια της Κρήτης.»
(http://www.opengov.gr/minenv/?p=2442)
Με μια κουβέντα, παράκαμψη του συνόλου του νομοσχεδίου που προέβλεπε τη σύσταση του φορέα διαχείρισης υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ Α.Ε.), για το οποίο περιμέναμε άπειρο καιρό. Θυμίζω ότι, ενώ οι Τούρκοι προχωρούν ταχύτατα σε πλήθος ενεργειών επί του συγκεκριμένου θέματος, η Ελληνική Κυβέρνηση χρειάστηκε 20 ολόκληρους μήνες για να αναγκαστεί να πει ξεκάθαρα ότι έχει πάρει τις αποφάσεις στο παρασκήνιο και δεν μπορεί πλέον να περιμένει: με συνοπτικές διαδικασίες υλοποιεί τις υποσχέσεις της στους αλλοδαπούς («λεφτά υπάρχουν»).
Βασιζόμενος σε ομιλίες του αρμόδιου Υφυπουργού (ήθελε να κρυφτεί, αλλά η χαρά δεν τον άφηνε), έγραψα πριν από λίγο καιρό:
«Οι αποφάσεις που επιθυμεί να υλοποιήσει δεν επηρεάζονται ούτε από κάποια γνωμοδότηση της ΕΔΕΥ ούτε από κάποια άλλης μορφής εγχώρια ειδική γνώμη: οι αλλοδαποί σύμβουλοι έχουν οριοθετήσει τον ζωτικό χώρο των αποφάσεων για την αξιοποίηση της περιουσίας του Ελληνικού κράτους κατά το δικό τους δοκούν.»
Όπως αποδεικνύεται από το κείμενο που έθεσε σε δημόσια διαβούλευση, δυστυχώς επιβεβαιώθηκα πλήρως: ούτε καν πρόσεξε τη μετάφραση από το Αγγλικό πρωτότυπο της προκήρυξης που προφανώς του δόθηκε (http://www.opengov.gr/minenv/?p=2439). Ακόμα και η γλώσσα του πρωτοτύπου είναι American-English ‘της παρέας’, όχι επίσημη!
ΘΕΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΘΕΣΕΩΝ
Προεδρικό Διάταγμα: Σύσταση, οργάνωση και λειτουργία Επιτελικής Μονάδας στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
(http://www.minocp.gov.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=3697&Itemid=503&lang=)
Τόσους μήνες μετά από την ανάληψη του Υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ. και με την εγκληματικότητα να έχει χτυπήσει κόκκινο, ο κ. Υπουργός αισθάνθηκε ότι δεν έχει αρκετούς/ες γύρω του με αποσπάσεις, μεταθέσεις, κτλ; Μήπως επηρεάστηκε από κάποιους που στο παρελθόν έχουν δείξει ιδιαίτερη προτίμηση για τη στρατηγική, κατά τη γνώμη τους, προσέγγιση «ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος με όλο το Επιτελείο του»;
Προφανώς δεν έχει γίνει αντιληπτό ότι ένα εποπτικό Επιτελείο είναι αναγκαίο όταν υπάρχει αντικείμενο: σε επίπεδο Προέδρου της Δημοκρατίας ή Πρωθυπουργού ή Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης θα είχε νόημα, αλλά σε ένα αμιγώς κομματικό μόρφωμα επιπέδου Υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ., στο οποίο υπάρχουν τα Επιτελεία των Σωμάτων, είναι τραγελαφικό. Ένα εποπτικό Επιτελείο θα εξασφαλίσει τη διόγκωση της κομματικής εξάρτησης και τη μείωση του ειδικού βάρους των Επιτελείων των Σωμάτων – με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Προεδρικό Διάταγμα: Οργάνωση και λειτουργία της Υπηρεσίας Διαχείρισης Ευρωπαϊκών και Αναπτυξιακών Προγραμμάτων
(http://www.minocp.gov.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=3696&Itemid=503&lang=)
Τα έργα του Υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ. (όποια, τέλος πάντων, δεν είναι αντικείμενο έρευνας Εισαγγελέα ή του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης ή κάτι άλλο παρόμοιο ή σκοτεινό ακόμα χειρότερης υφής) υλοποιούνται μέσω της Κοινωνίας της Πληροφορίας Α.Ε., φορέα εποπτευόμενο από το Υπουργείο Εσωτερικών. Παρά την αποδεδειγμένη λοιπόν έλλειψη τεχνογνωσίας σε διαχείριση έργων στο Υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ., για την οποία, ακόμα και να μην τον είχαν ενημερώσει σκοπίμως οι φίλοι και οι συγγενείς που εμπλέκονται, έχει ενημερωθεί αρμοδίως, δημιουργεί μια Υπηρεσία την οποία εν γνώσει του δεν έχει de facto τη δυνατότητα να στελεχώσει με άτομα σχετικά με το αντικείμενο; Μήπως θα χριστούν, ακόμα μια φορά, ως ειδικοί οι φίλοι, οι συγγενείς και τα μοντέλα;
Τα πράγματα είναι απλά: το βαθύ κράτος προσπαθεί να εξασφαλίσει το μεγαλύτερο δυνατό μέρισμα από μια καλύτερη μέρα, για την οποία κάνει τα πάντα να μην έρθει ποτέ.
Αλλά έχουν γνώση πλέον οι φύλακες.
Ποια να είναι άραγε η θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας;
Ministre plénipotentiaire
