ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ Δύο νέες μελέτες προσφέρουν ελπίδα σε εκατομμύρια άτομα για αποκατάσταση βλαβών της καρδιάς δίνοντας σημαντική ώθηση στο πεδίο της αναγεννητικής ιατρικής.
Ερευνητές από το Ινστιτούτο Γκλάντστοουν για τα Καρδιαγγειακά Νοσήματα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο επέτυχαν, όπως αναφέρουν στο επιστημονικό περιοδικό «Cell», να κάνουν κύτταρα του συνδετικού ιστού της καρδιάς- που ονομάζονται ινοβλάστες- να μετατραπούν σε παλλόμενα κύτταρα του καρδιακού μυός. Το επίτευγμα αυτό, το οποίο κατέστη δυνατόν με τη χρήση τριών γονιδίων (Gata4, Μef2c, Τbx5), ανοίγει τον δρόμο για... εκ των έσω αναγέννηση της καρδιάς με χρήση ενηλίκων κυττάρων της και χωρίς να υπάρχει ανάγκη χρήσης βλαστικών κυττάρων. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης Ντίπακ Σριβαστάβα , η τεχνική θα μπορούσε να εισέλθει σε φάση κλινικών δοκιμών σε ανθρώπους έπειτα από τουλάχιστον μία πενταετία.
Η δεύτερη μελέτη διεξήχθη από ειδικούς του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια και βασίστηκε σε διερεύνηση της ικανότητας αναγέννησης μελών που διαθέτει η σαλαμάνδρα. Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τη δρα Ελεν Μπλάου διεξήγαγε πειράματα σε ποντίκια προκειμένου να ανακαλύψει για ποιους λόγους οι σαλαμάνδρες μπορούν εύκολα να αναγεννούν μέρη του σώματός τους, ενώ τα θηλαστικά όχι.
Ενα ογκοκατασταλτικό γονίδιο που ονομάζεται Rb φαίνεται ότι ελέγχει τη διαδικασία στα θηλαστικά. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα ακόμη γονίδιο, το ΑRF το οποίο εμπλέκεται στην καταστολή της ικανότητας αναγέννησης μελών στα θηλαστικά. Οταν μπλόκαραν και τα δύο αυτά γονίδια σε κύτταρα του καρδιακού μυός των ποντικών, αυτά άρχισαν να πολλαπλασιάζονται. Το κλειδί είναι να ελεγχθεί η διαδικασία έτσι ώστε να υπάρχει πολλαπλασιασμός των καρδιακών κυττάρων με στόχο τη θεραπεία βλαβών του καρδιακού μυός, χωρίς όμως να υπάρχει κίνδυνος καρκίνου.
Ερευνητές από το Ινστιτούτο Γκλάντστοουν για τα Καρδιαγγειακά Νοσήματα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο επέτυχαν, όπως αναφέρουν στο επιστημονικό περιοδικό «Cell», να κάνουν κύτταρα του συνδετικού ιστού της καρδιάς- που ονομάζονται ινοβλάστες- να μετατραπούν σε παλλόμενα κύτταρα του καρδιακού μυός. Το επίτευγμα αυτό, το οποίο κατέστη δυνατόν με τη χρήση τριών γονιδίων (Gata4, Μef2c, Τbx5), ανοίγει τον δρόμο για... εκ των έσω αναγέννηση της καρδιάς με χρήση ενηλίκων κυττάρων της και χωρίς να υπάρχει ανάγκη χρήσης βλαστικών κυττάρων. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης Ντίπακ Σριβαστάβα , η τεχνική θα μπορούσε να εισέλθει σε φάση κλινικών δοκιμών σε ανθρώπους έπειτα από τουλάχιστον μία πενταετία.
Η δεύτερη μελέτη διεξήχθη από ειδικούς του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια και βασίστηκε σε διερεύνηση της ικανότητας αναγέννησης μελών που διαθέτει η σαλαμάνδρα. Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τη δρα Ελεν Μπλάου διεξήγαγε πειράματα σε ποντίκια προκειμένου να ανακαλύψει για ποιους λόγους οι σαλαμάνδρες μπορούν εύκολα να αναγεννούν μέρη του σώματός τους, ενώ τα θηλαστικά όχι.
Ενα ογκοκατασταλτικό γονίδιο που ονομάζεται Rb φαίνεται ότι ελέγχει τη διαδικασία στα θηλαστικά. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα ακόμη γονίδιο, το ΑRF το οποίο εμπλέκεται στην καταστολή της ικανότητας αναγέννησης μελών στα θηλαστικά. Οταν μπλόκαραν και τα δύο αυτά γονίδια σε κύτταρα του καρδιακού μυός των ποντικών, αυτά άρχισαν να πολλαπλασιάζονται. Το κλειδί είναι να ελεγχθεί η διαδικασία έτσι ώστε να υπάρχει πολλαπλασιασμός των καρδιακών κυττάρων με στόχο τη θεραπεία βλαβών του καρδιακού μυός, χωρίς όμως να υπάρχει κίνδυνος καρκίνου.