Αίμα έβαψε τη Σαχάρα

 

Της ΝΤΙΝΑΣ ΒΑΓΕΝΑ

Ενα «ξεχασμένο» κίνημα ανεξαρτησίας στην Αφρική, των Σαχράουι της Δυτικής Σαχάρας με 35 χρόνια ιστορίας, επανήλθε χθες δραματικά στο προσκήνιο.

Οι γυναίκες της Σαχάρας σχηματίζουν ουρά για λιγοστό νερό. Εδώ και τρεις εβδομάδες οι Σαχράουι έχουν στήσει καταυλισμό με 8.000 σκηνές, διαμαρτυρόμενοι για την υποβάθμισή τους από το Μαρόκο σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας (φωτ. Reuters) Οχι λόγω της χθεσινής έναρξης στην πόλη Μανχάσετ της Νέας Υόρκης τής, υπό την αιγίδα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, διήμερης συνάντησης διαπραγματευτών της κυβέρνησης του Μαρόκου και του Μετώπου Πολισάριο. Αλλά εξαιτίας ακόμα μιας ακραίας επίδειξης ισχύος από τις μαροκινές δυνάμεις καταστολής που, ενώ η συνάντηση ξεκινούσε στις ΗΠΑ, διέλυσαν βιαίως έναν καταυλισμό διαμαρτυρίας που εδώ και τρεις εβδομάδες είχαν στήσει οι Σαχράουι έξω από την πόλη Λααγιούν, την πρωτεύουσα της Δυτικής Σαχάρας.

Δεκατρείς άνθρωποι σκοτώθηκαν και εκατοντάδες τραυματίστηκαν, σύμφωνα με τον Μπουσαράγια Μπεγιούν, εκπρόσωπο του Πολισάριο στην Ισπανία -12 κατά την επιχείρηση των Μαροκινών μέσα στον καταυλισμό και ένας ακόμα στη διάρκεια των βίαιων εκδηλώσεων διαμαρτυρίας που ακολούθησαν μέσα στη Λααγιούν. Οι μαροκινές αρχές έκαναν λόγο για δύο νεκρούς, ένα χωροφύλακα και έναν πυροσβέστη, και 70 ένστολους τραυματίες.

Περίπου 8.000 σκηνές αποτελούσαν τον καταυλισμό διαμαρτυρίας περίπου 20.000 Σαχράουι, υποστηρικτών του Πολισάριο, αν και το μέτωπο επισήμως δεν εφέρετο ως διοργανωτής. Οι Μαροκινοί είχαν απαγορεύσει την πρόσβαση δημοσιογράφων στον καταυλισμό των σκηνιτών. Εκείνοι ωστόσο φρόντισαν να δημοσιοποιήσουν ότι ζητούσαν να σταματήσουν να αποτελούν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, ζητώντας κυρίως ψωμί, δουλειά και ίσες ευκαιρίες στην εκμετάλλευση των πόρων της πλούσιας κυρίως σε ορυκτά φωσφάτα περιοχής. Το Μαρόκο διαπραγματεύεται με την Ευρωπαϊκή Ενωση συμφωνίες αλιείας και αυτές συμπεριλαμβάνουν τη θάλασσα ανοιχτά της Δυτικής Σαχάρας.

Το Μαρόκο, που προσήρτησε τη Δυτική Σαχάρα -πρώην ισπανική αποικία με έκταση περίπου όση η Βρετανία- το 1975, δέχεται μόνο την περιορισμένη αυτονομία της. Το Πολισάριο, που τερμάτισε το ένοπλο αντάρτικό του με την ανακωχή του ΟΗΕ το 1991, ζητεί πάντα ανεξαρτησία. 

(Πηγές: Reuters, Γαλλικό, ΑΠΕ, www.economist.com)