Περιορισμένη αλλαγή της Συνθήκης της Λισαβόνας

   Ολοκληρώθηκε η δεύτερη ημέρα της Συνόδου Κορυφής, όπου οι 27 ηγέτες της ΕΕ επικύρωσαν τις αποφάσεις που έλαβαν αργά χθες το βράδυ στις Βρυξέλλες, σχετικά με τη δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού στήριξης και την περιορισμένη αλλαγή της Συνθήκης της Λισαβόνας έως το 2013.

    Σύμφωνα με το τελευταίο σχέδιο συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συβουλίου που έχει υπόψη του το ΑΠΕ, «οι 27 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων συμφωνούν στη δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού διαχείρισης κρίσεων, ο οποίος θα διασφαλίζει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ευρωζώνης στο σύνολό της».

    Επιπλέον, οι «27» καλούν τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν Βαν Ρόμπαϊ, να ξεκινήσει διαβουλεύσεις με τα κράτη-μέλη, σχετικά με την «περιορισμένη αλλαγή της συνθήκης». Η αλλαγή της Συνθήκης, όπως αναφερει το σχέδιο συμπερασμάτων, είναι απαραίτητη για τη δημιουργία του μόνιμου μηχανισμού διαχείρισης κρίσεων, χωρίς να θίγεται το Άρθρο 125 της Συνθήκης της Λισαβόνας, που προβλέπει ότι τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης δεν αναλαμβάνουν την κάλυψη των χρεών καμίας χώρας μέλους του ευρώ.

    Ακόμα, 27 ηγέτες καλούν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ξεκινήσει, σε συνεργασία με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, εργασίες για τις τεχνικές πτυχές που θα διέπουν τον μελλοντικό μηχανισμό κρίσεων. Επίσης, στο σχέδιο συμπερασμάτων αναφέρεται ότι στο μελλοντικό μηχανισμό θα υπάρχει η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και πως οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια βάσει των οποίων θα μπορεί μία χώρα να καταφύγει στο μηχανισμό θα είναι πολύ αυστηρές.

    Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, τονίζει ότι θα επανέλθει σε αυτό το ζήτημα το Δεκέμβριο, «με την προοπτική να ληφθούν οι τελικές αποφάσεις σε ό,τι αφορά το μηχανισμό διαχείρισης κρίσεων και την περιορισμένη τροποποίηση της Συνθήκης, έτσι ώστε η κάθε αλλαγή να έχει επικυρωθεί το αργότερο, έως τα μέσα του 2013».

    Τέλος, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, σε συνεργασία με τα κράτη-μέλη, καλείται να εξετάσει το ζήτημα του δικαιώματος ψήφου στη λήψη αποφάσεων για θέματα οικονομικής και νομισματικής ένωσης, «μόνο σε περίπτωση που απειλείται η σταθερότητα της ευρωζώνης στο σύνολό της».

ΑΠΕ