Η Λιν και ο Ιαν γεννήθηκαν στη Σκοτία. Σήμερα, όμως, γνωρίζουν πολύ περισσότερα για τα περιπατητικά μονοπάτια της Τήλου, τη χλωρίδα και την πανίδα της, απ' ό,τι η πλειοψηφία των Ελλήνων. Ζουν εκεί από το 1997, δουλεύοντας ως οδηγοί-ξεναγοί περιπατητών, ενώ έχουν ανακαλύψει ξανά πολλά, παλιά μονοπάτια, χαμένα από δεκαετίες, χάρη σ' έναν παλιό ιταλικό χάρτη του 1929, που βρήκαν σ' ένα …σούπερ μάρκετ.
Αγαπούν το νησί και την Ελλάδα, την οποία επισκέπτονταν για διακοπές δύο φορές ετησίως, για αρκετά χρόνια, μέχρι που "κόλλησαν".
"Νιώθουν σαν στο σπίτι τους", όπως λένε, καθώς υποδέχονται τους φθινοπωρινούς τουρίστες στο όμορφο νησάκι της Δωδεκανήσου, όπου ο περιπατητικός τουρισμός βρίσκεται στα φόρτε του τους μήνες Σεπτέμβριο-Οκτώβριο και Απρίλιο-Ιούνιο.
Μαγικά τα μονοπάτια του νησιού, ανοιγμένα χρόνια πριν από βοσκούς και περιπατητές, αλλά και χαμένα από δεκαετίες, καθώς -όταν πέρασαν σε αχρησία- τα σκέπασε η βλάστηση. Χάρη στο αντίγραφο του παλιού ιταλικού χάρτη, που ήταν κολλημένος στον τοίχο του σούπερ μάρκετ, οι δύο τους μπόρεσαν να ανοίξουν ξανά πολλά μονοπάτια (10-15 είναι μόνο τα μεγάλα).
Ο Ιαν, που έχει περπατήσει κάθε γωνιά της Τήλου, τη θεωρεί μοναδική. Όπως λέει, αγαπάει τις πιο "άγριες" γωνιές της. Αλλά αν έπρεπε να ξεχωρίσει κάτι, θα διάλεγε το παλιό βυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα, με τον χτισμένο το 1470 ναό, φωλιασμένο ανάμεσα σε πλατάνια, καστανιές και κυπαρίσσια, φυτεμένα το 1800.
Οι επισκέπτες είναι κυρίως Βρετανοί και Σκανδιναβοί, αλλά και Γερμανοί, Βέλγοι και Ολλανδοί και εσχάτως Αμερικανοί.
Επισκέπτονται την Τήλο για περιπατητικό τουρισμό, αλλά και για να θαυμάσουν τα άγρια πουλιά στο περίφημο πάρκο της: στο νησί, χαρακτηρισμένο ως ζώνη ειδικής προστασίας στην Ευρώπη, ζουν -μεταξύ άλλων- πέντε από τα μόλις 1.000 ζευγάρια σπιζαετών της Ευρώπης, αλλά και 600-700 ζεύγη μαυροπετρίτη (από τα 6.000 που μεταναστεύουν).
Όπως εξηγεί ο Ιαν, οι περιπατητές δεν έχουν συγκεκριμένο προφίλ: οι ηλικίες τους είναι από 20 έως 80-85 ετών. "Οι περιπατητές είναι μια διαφορετική ράτσα ανθρώπων, τους ενώνουν πολλά, χωρίς να έχει σημασία το επάγγελμα ή ο τρόπος ζωής", σημειώνει και η Λιν και παρατηρεί ότι, τελευταία ολοένα και περισσότεροι Έλληνες μπαίνουν στο δρόμο του περιπατητικού τουρισμού.
Αγαπούν το νησί και την Ελλάδα, την οποία επισκέπτονταν για διακοπές δύο φορές ετησίως, για αρκετά χρόνια, μέχρι που "κόλλησαν".
"Νιώθουν σαν στο σπίτι τους", όπως λένε, καθώς υποδέχονται τους φθινοπωρινούς τουρίστες στο όμορφο νησάκι της Δωδεκανήσου, όπου ο περιπατητικός τουρισμός βρίσκεται στα φόρτε του τους μήνες Σεπτέμβριο-Οκτώβριο και Απρίλιο-Ιούνιο.
Μαγικά τα μονοπάτια του νησιού, ανοιγμένα χρόνια πριν από βοσκούς και περιπατητές, αλλά και χαμένα από δεκαετίες, καθώς -όταν πέρασαν σε αχρησία- τα σκέπασε η βλάστηση. Χάρη στο αντίγραφο του παλιού ιταλικού χάρτη, που ήταν κολλημένος στον τοίχο του σούπερ μάρκετ, οι δύο τους μπόρεσαν να ανοίξουν ξανά πολλά μονοπάτια (10-15 είναι μόνο τα μεγάλα).
Ο Ιαν, που έχει περπατήσει κάθε γωνιά της Τήλου, τη θεωρεί μοναδική. Όπως λέει, αγαπάει τις πιο "άγριες" γωνιές της. Αλλά αν έπρεπε να ξεχωρίσει κάτι, θα διάλεγε το παλιό βυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα, με τον χτισμένο το 1470 ναό, φωλιασμένο ανάμεσα σε πλατάνια, καστανιές και κυπαρίσσια, φυτεμένα το 1800.
Οι επισκέπτες είναι κυρίως Βρετανοί και Σκανδιναβοί, αλλά και Γερμανοί, Βέλγοι και Ολλανδοί και εσχάτως Αμερικανοί.
Επισκέπτονται την Τήλο για περιπατητικό τουρισμό, αλλά και για να θαυμάσουν τα άγρια πουλιά στο περίφημο πάρκο της: στο νησί, χαρακτηρισμένο ως ζώνη ειδικής προστασίας στην Ευρώπη, ζουν -μεταξύ άλλων- πέντε από τα μόλις 1.000 ζευγάρια σπιζαετών της Ευρώπης, αλλά και 600-700 ζεύγη μαυροπετρίτη (από τα 6.000 που μεταναστεύουν).
Όπως εξηγεί ο Ιαν, οι περιπατητές δεν έχουν συγκεκριμένο προφίλ: οι ηλικίες τους είναι από 20 έως 80-85 ετών. "Οι περιπατητές είναι μια διαφορετική ράτσα ανθρώπων, τους ενώνουν πολλά, χωρίς να έχει σημασία το επάγγελμα ή ο τρόπος ζωής", σημειώνει και η Λιν και παρατηρεί ότι, τελευταία ολοένα και περισσότεροι Έλληνες μπαίνουν στο δρόμο του περιπατητικού τουρισμού.
ΑΠΕ
.jpg)
