Ο Θαπατέρο με συνταγή ΔΝΤ ακυρώνει το κοινωνικό προφίλ που προσπάθησε να χτίσει τα έξι χρόνια της θητείας του
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζήτησε «επείγοντα και δραστικά μέτρα».
Εδωσε μάλιστα συγκεκριμένες οδηγίες:
μεταρρύθμιση του τραπεζικού συστήματος, η οποία να περιλαμβάνει και συγχωνεύσεις, μείωση των δημόσιων δαπανών με στόχο τη μείωση του ελλείμματος και «ριζικές» μεταρρυθμίσεις στον εργασιακό τομέα, οι οποίες θα κάνουν πιο εύκολες, γρήγορες και φτηνές τις απολύσεις και περισσότερο «ελαστικές» τις διαπραγματεύσεις για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Η μοναξιά του αρχηγού όταν εισηγείται πρόγραμμα λιτότητας. Η οικονομία, σύμφωνα με την ανάλυση του ΔΝΤ, έχει περιέλθει σε δεινή θέση και μόνο αν λάβει άμεσα τα προτεινόμενα μέτρα έχει ελπίδες να διασωθεί.
Η ίδια συνταγή
Οσοι πιστεύουν ότι διάβασαν σε επανάληψη τα μέτρα που προτείνει - επιβάλλει το ΔΝΤ στην Ελλάδα, στοιχημάτισαν λάθος. Οι παραπάνω συστάσεις απευθύνονται στην Ισπανία, η οποία φαίνεται πως μπαίνει στο χορό που πρώτη έσυρε η Ελλάδα. Η συμπάσχουσα χώρα δεν ζήτησε οικονομική βοήθεια από το ΔΝΤ. Οχι ακόμα, τουλάχιστον. Ωστόσο, ομάδα ειδικών του Ταμείου που επισκέφθηκε πρόσφατα την Ισπανία, έδωσε στη δημοσιότητα στις αρχές της εβδομάδας μια έκθεση για τη γενική κατάσταση της οικονομίας κι ένα πακέτο συστάσεων που αν άλλαζαν μερικά ονόματα και αριθμοί, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το ελληνικό. Η μόνη διαφορά είναι ότι στην περίπτωση της Ισπανίας, η κυβέρνηση δεν θα ιδρώσει για να πείσει κανένα, καθώς η διάγνωση του Χοσέ Λουίς Θαπατέρο και τα μέτρα που θα λάβει, «ταυτίζονται», όπως δήλωσε ο ίδιος ο ισπανός πρωθυπουργός, «με τα συμπεράσματα του ΔΝΤ».
Την ίδια στιγμή, φαίνεται ότι το πρόγραμμα σκληρής λιτότητας εξελίσσεται σε πανευρωπαϊκό ντόμινο: η Μέρκελ στη Γερμανία, ο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, ο νεοεκλεγείς Κάμερον στη Βρετανία, ο Σόκρατες στην Πορτογαλία, ο Σαρκοζί στη Γαλλία, ακόμα και η Δανία με το μέχρι προ τινος ζηλευτό κοινωνικό κράτος, ανακοινώνουν περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, πάγωμα ή μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, περικοπές στα κοινωνικά επιδόματα, αλλαγές στο ασφαλιστικό και άλλα «επώδυνα, πλην όμως, απαραίτητα μέτρα» με γενικό σύνθημα «να μη γίνουμε Ελλάδα».
Αυτό που κάνει τη διαφορά του Θαπατέρο με τους ελάχιστες εναπομείναντες σοσιαλιστές στην Ευρώπη, τον πιο «φρέσκο» στην εξουσία πρωθυπουργό Ζοζέ Σόκρατες ο οποίος συγκατοικεί με ένα δεξιό πρόεδρο, τον Καβάκο Ντα Σίλβα, και τον Παπανδρέου ο οποίος δεν πρόλαβε να δείξει το σοσιαλιστικό του πρόσωπο, είναι ότι ο ισπανός πρωθυπουργός βρίσκεται στην κυβέρνηση εδώ και έξι χρόνια.
Αυτοακύρωση
Ο Θαπατέρο, ο οποίος αποκατέστησε την υπόληψη της χώρας του αποσύροντάς την από το βρόμικο πόλεμο στο Ιράκ, έλαβε κατά τη διάρκεια της θητείας του σειρά προοδευτικών κοινωνικών μέτρων και προσπάθησε να ευνοήσει τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα με νέα επιδόματα στις οικογένειες με παιδιά και στους ανέργους. Σήμερα, που η ανεργία καλπάζει στο 20%, τα παίρνει όλα πίσω. Υπόσχεται ότι θα υπάρξει «δικαιοσύνη» στο τίμημα της κρίσης και ότι θα φορολογηθούν γενναία τα μεγάλα εισοδήματα, αλλά την ίδια στιγμή, η υπουργός Οικονομικών Ελένα Σαλγάδο μεταθέτει την υλοποίηση αυτής της απόφασης σε ένα άγνωστο μέλλον.
Τα κόμματα της αριστεράς, από την άλλη, προτείνουν συγκεκριμένο εναλλακτικό σχέδιο για την εξοικονόμηση 8 δισ. ευρώ χάρη στη φορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων, των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, αλλά κανένας δεν φαίνεται να δείνει σημασία. Ταυτόχρονα ειδικοί προτείνουν και άλλες λύσεις για τη μείωση του ελλείμματος, προκειμένου να μην πληρώσουν πάλι τη νύφη οι «συνήθεις ύποπτοι»: πάταξη της φοροδιαφυγής, μείωση των εξοπλισμών, κατάργηση των φορολογικών προνομίων της εκκλησίας και του τζόγου... Αλλά, σημειώνεται, δεν υπάρχει η απαιτούμενη πολιτική βούληση.
Ο Θαπατέρο πρέπει να ένιωσε πολύ μόνος την περασμένη Πέμπτη, όταν το νομοσχέδιο λιτότητας εγκρίθηκε από τη Βουλή με μία μόλις ψήφο διαφορά. Μόνο βουλευτές του Σοσιαλιστικού Κόμματος είπαν το «ναι». Ολοι οι άλλοι είτε το καταψήφισαν είτε απείχαν.
«Ο Θαπατέρο κατάλαβε ότι η σοσιαλδημοκρατία είναι ανίκανη να μας προστατεύσει από το θηρίο», σχολιάζει στην «El Pais» ο ισπανός δημοσιογράφος Ενρίκε Φλόρες. «Κατάλαβε ότι για να παίξει κανείς μέσα στο πλαίσιο που ορίζει ο νεοφιλελευθερισμός ή η δεξιά, πρέπει στο τέλος να δεχτεί τους αμείλικτους νόμους του καπιταλισμού. Κατάλαβε ότι αυτή η κρίση θα αποτελειώσει την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία η οποία, αφού απαρνήθηκε τα χαρακτηριστικά της, έμεινε μετέωρη στο κενό».
http://www.enet.gr
