Οι ΗΠΑ εσκεμμένα ανέβασαν τις τιμές του πετρελαίου σ' αυτά τα δυσθεώρητα ύψη (πρώτα 70 δολ/βαρέλι για να κατεβεί μετά στα 56 (30-11-05) και να ξανανέβει στα 78). Ο σκοπός τους ήταν να κάνουν την εκμετάλλευση των δικών τους τεράστιων "βρώμικων κοιτασμάτων πετρελαίου" εμπορικά εφικτή και κερδοφόρα, ώστε να γίνουν έτσι, ενεργειακά αυτόνομοι.
Μία κίνηση όμως, ανυπολόγιστα ολέθρια για την παγκόσμια οικονομία αλλά και για το περιβάλλον. Διότι, οι ΗΠΑ μακροπρόθεσμα θα είναι οι Στρατηγικά κερδισμένοι και θα ισοφαρίσουν οικονομικά και κοινωνικά τις τωρινές «ζημίες»(που επέφερε η άνοδος της τιμής του πετρελαίου). Το συνολικό λογαριασμό όμως τον πληρώνει όλος ο πλανήτης, ο οποίος δεν πρόκειται να πάρει πίσω, ποτέ και τίποτε προς αντάλλαγμα.
Παρακολουθείστε τα γιατί και τα πως.
Πολλά χρόνια τώρα ακούμε για νέες μορφές ενέργειας, φιλικότερες προς το περιβάλλον. Και στην ερώτηση «γιατί δεν χρησιμοποιούνται πάραυτα;» η απάντηση είναι: «Το κόστος για την ανάπτυξη εφαρμοσμένης τεχνολογίας εναλλακτικής ενέργειας είναι υπέρογκο». Και πάντα η επωδός είναι η εξής: «Σε σχέση με το πετρέλαιο, το κόστος ανάπτυξης και χρήσης νέων μορφών ενέργειας είναι κατά πολύ μεγαλύτερο».
Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν, οι βιομηχανίες δεν επένδυαν επί πολλές δεκαετίες, στην ανάπτυξη εφαρμογών νέων μορφών ενέργειας, λόγω υπέρογκου κόστους.
Και πράγματι, όταν το πετρέλαιο είχε δεκαεννέα δολάρια το βαρέλι, η ψαλίδα ήταν τεράστια. Τώρα όμως, που έφτασε να κοστίζει 78 δολάρια το βαρέλι η διαφορά μειώθηκε. Συνεπώς, η εμπορική εκμετάλλευση νέων πηγών ενέργειας γίνεται πλέον πιο εφικτή. Άραγε είναι τυχαίο γεγονός?
19 δολάρια είχε μόλις πριν τον (2ο) πόλεμο του Ιράκ. Γύρω στα 24 δολάρια το βαρέλι είχε την Άνοιξη του 2002. Και δεν μιλάμε για 20 χρόνια πριν. Μιλάμε για μόλις 3 χρόνια πριν. Και όχι μόνον αυτό, αλλά η τάση της τιμής του πετρελαίου είναι άκρως ανοδική. Λες και «κάτι» την ωθεί «επί σκοπόν» στα ύψη.
Το επιχείρημα λοιπόν, της «σοβαρής κοστολογικής διαφοράς» των δύο μορφών ενέργειας αρχίζει κάτω από «περίεργες συνθήκες» - να καταρρίπτεται και μάλιστα ραγδαία.
Το «γιατί», μάλλον πρέπει να αναζητηθεί στην «Μαύρη» 11/09/01, όπου φιλοσοφία των γερακιών του Πενταγώνου των ΗΠΑ έγινε - υπό μορφή συναγερμού και επιτακτικής ανάγκης πλέον- η ενεργειακή αυτονόμηση των ΗΠΑ. Με κάθε τίμημα.
Κάπως έτσι εξηγείται, τόσο η τρελή ανοδική κούρσα του πετρελαίου, όσο και το ξαφνικό φούντωμα του ενδιαφέροντος των Δυτικών βιομηχανιών, κυρίως για τις τεχνολογίες Υδρογόνου, τις Υβριδικές Τεχνολογίες (ξαφνικά κάθε αυτοκινητοβιομηχανία θέλει να δώσει και την δική της εκδοχή υβριδικού αυτοκινήτου στην αγορά) και τα βιοκαύσιμα και δευτερευόντως για άλλες ανανεώσιμες μορφές ενέργειας όπως Ηλιακή, Αιολική, υδροηλεκτρική και γεωθερμία.
Ως εδώ μοιάζει με ένα καλοστημένο παραμύθι , όπου τα πολλά θύματα επικαλύπτονται από ένα καλό τέλος. Ο ευγενής σκοπός που δικαιολογεί τους νεκρούς.
Μα δυστυχώς, πριν την ανάπτυξη αυτού του «ενεργειακού παραδείσου» υπάρχει μια «Σκοτεινή ενεργειακή κοιλάδα». Το «Ακάθαρτο Πετρέλαιο» και τα «Συνθετικά καύσιμα».
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Οι ΗΠΑ είναι οι πρώτες παγκοσμίως σε κατανάλωση αργού πετρελαίου. Όντας το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, καταναλώνουν σχεδόν το 25% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου, παράγουν το 11% της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής και αντιθέτως μόνο το 2% είναι δικά τους αποθέματα, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό των παγκόσμιων αποθεμάτων βρίσκεται σε εχθρικό ή εν δυνάμει εχθρικό έδαφος. Και κυρίως σε μεσανατολικά εδάφη.
http://www.actionnemesis.com
