Τα μαργαριτάρια του Μπαχρέιν θεωρούνται ότι είναι τα καλύτερα του κόσμου.
Πολλοί αποδίδουν τη φήμη τους στις πηγές γλυκού νερού που υπάρχουν μέσα στη θάλασσα και δίνουν στο Μπαχρέιν το όνομά του: Μπαχρέιν σημαίνει «δύο θάλασσες» στην αραβική γλώσσα.
Άλλοι υποστηρίζουν ότι παίζουν σημαντικό ρόλο η ρηχότητα των νερών όπου βρίσκονται τα μαργαριτάρια μαζί με τη θερμότητα του νερού και την αλατότητά του.
Όποιος και να είναι ο λόγος, η φήμη των πολύτιμων μαργαριταριών του Μπαχρέιν διήρκησε χιλιετίες.
Σε μια επιγραφή από την εποχή των Ασσύριων γύρω στο 2000 π. Χ. αναφέρονται ως τα «μάτια ψαριών» από τον αρχαίο πολιτισμό των Ντιλμούν , του οποίου το Μπαχρέιν ήταν πρωτεύουσα.
Εξάλλου ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, ο Ρωμαίος φυσικός φιλόσοφος και ιστοριογράφος, είχε πει ότι η
Tylos, η κλασσική ονομασία για το Μπαχρέιν, ήταν «διάσημο για το τεράστιο αριθμό των μαργαριταριών του».
Η χρυσή εποχή της αλιείας μαργαριταριών ήταν για το Μπαχρέιν την περίοδο 1850 - 1930.
Εκείνη την εποχή, το μεγαλύτερο μέρος του 19ου αιώνα, τα μαργαριτάρια ήταν για τον άνθρωπο ο πολύτιμος λίθος με τη μεγαλύτερη αξία, μεγαλύτερη και από την αξία των διαμαντιών.
Το εμπόριο των μαργαριταριών ήταν η βασική πηγή εισοδήματος για το Μπαχρέιν.
Υπήρχαν περίπου 30.000 δύτες που εργάζονταν σε πολύ δύσκολες συνθήκες.
Η βιομηχανία άρχισε να φθίνει την εποχή της Μεγάλης Κατάθλιψης, της μεγάλης οικονομικής κρίσης, οπότε τα πολύ φτηνότερα, καλλιεργημένα μαργαριτάρια πλημμύρισαν την παγκόσμια αγορά.
Και οι δύτες κατευθύνθηκαν στις πιο προσοδοφόρες δουλειές όταν ανακαλύφθηκε το πετρέλαιο σε βιομηχανικές ποσότητες στο Μπαχρέιν το 1932.
Οι πιθανότητες να βρεθεί ένα εμπορικά βιώσιμο μαργαριτάρι (τουλάχιστον 2mm στη διάμετρο) είναι μόνο 5 τοις εκατό, και μπορεί να χρειαστούν δεκαετίες για να βρεθούν αρκετά μαργαριτάρια του σωστού μεγέθους, χρώματος, λαμπρότητας και μορφής για να γίνει ένα περιδέραιο.
Σαφώς υπάρχουν ευκολότεροι τρόποι για να βγάλει κάποιος τα προς το ζειν.
Το εμπόριο καλλιεργημένων μαργαριταριών είναι απαγορευμένο στο Μπαχρέιν, ενώ γίνονται σημαντικές προσπάθειες για τη σωτηρία των φυσικών μαργαριταριών του.
Η κυβέρνηση επιθυμεί να δοθεί από την Ουνέσκο, το 2011, στη θαλάσσια περιοχή όπου βρίσκονται τα στρείδια, το καθεστώς της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, προκειμένου να προφυλαχθούν από την κυκλοφορία των τανκερς και τις γεωτρήσεις.
ΑΠΕ