Από δεκάδες πολίτες που ζητούν αποζηµιώσεις για παραβίαση των προσωπικών τους δεδοµένων
Αποζηµίωση για την παραβίαση των προσωπικών τους δεδοµένων διεκδικούν πολίτες από τράπεζες και εισπρακτικές εταιρείες µε «πιλότο» µία πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Αθηνών.
Στις αγωγές – περίπου 20 τον αριθµό – που έχουν κατατεθεί όχι µόνο στο Πρωτοδικείο Αθηνών αλλά και σε δικαστήρια της περιφέρειας, οφειλέτες στρέφονται εις βάρος των εισπρακτικών εταιρειών και των τραπεζών για τη διαχείριση των προσωπικών τους δεδοµένων στις περιπτώσεις που εκείνοι δεν µπορούν να ανταποκριθούν µε συνέπεια στην πληρωµή των δανείων ή των πιστωτικών τους καρτών.
Εν αγνοία τους
Στις αγωγές – περίπου 20 τον αριθµό – που έχουν κατατεθεί όχι µόνο στο Πρωτοδικείο Αθηνών αλλά και σε δικαστήρια της περιφέρειας, οφειλέτες στρέφονται εις βάρος των εισπρακτικών εταιρειών και των τραπεζών για τη διαχείριση των προσωπικών τους δεδοµένων στις περιπτώσεις που εκείνοι δεν µπορούν να ανταποκριθούν µε συνέπεια στην πληρωµή των δανείων ή των πιστωτικών τους καρτών.
Εν αγνοία τους
Οι καταναλωτές υποστηρίζουν ότι εν αγνοία τους οι τράπεζες µε τις οποίες έχουν συνάψει συµβάσεις µεταβιβάζουν τον φάκελο µε τα προσωπικά τους δεδοµένα σε εισπρακτικές εταιρείες. Ξεκινούν µάλιστα τον δικαστικό τους αγώνα έχοντας στα χέρια τους έναν «νοµικό άσο»: Την πρόσφατη απόφαση (υπ’ αριθµόν 2887/2010) του Εφετείου Αθηνών, µε την οποία καταδίκασε εισπρακτική εταιρεία για παραβίαση προσωπικών δεδοµένων οφειλέτη, υποχρεώνοντας αυτήν και την τράπεζα να του πληρώσουν συνολικά περίπου 6.000 ευρώ ως αποζηµίωση για την ηθική βλάβη που του προκάλεσαν.
Συγκεκριµένα, το Εφετείο Αθηνών ανέτρεψε πλήρως το δικαστικό τοπίο που είχε διαµορφωθεί από το Πρωτοδικείο Αθηνών, το οποίο όχι µόνο είχε πει «όχι» στον δανειολήπτη που είχε προσφύγει καταγγέλλοντας την εισπρακτική εταιρεία για παραβίαση των προσωπικών του δεδοµένων αλλά τον υποχρέωνε να πληρώσει από την τσέπη του και τα δικαστικά έξοδα προσδιορίζοντάς τα στο ποσό των 8.800 ευρώ.
ΑΝΤΊΘΕΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο ηττηµένος πρωτοδίκως οφειλέτης όµως δεν παραιτήθηκε και προσέφυγε στο Εφετείο Αθηνών, το οποίο µε την απόφασή του έκρινε εντελώς αντίθετα την ίδια υπόθεση.
Σύµφωνα µε όσα προκύπτουν από τη δικαστική απόφαση, όταν ο δανειολήπτης άρχισε να µην είναι συνεπής στην πληρωµή των δόσεων δανείου που είχε πάρει, η τράπεζα τον ενηµέρωσε µε επιστολές της για την άµεση καταβολή του ποσού γιατί διαφορετικά «θα ανατίθετο η υπόθεσή του στη νοµική της υπηρεσία».
Τις επόµενες ηµέρες άρχισε να δέχεται τηλεφωνήµατα από εκπρόσωπο της εισπρακτικής εταιρείας.
Οπως επισηµαίνεται στο σκεπτικό της απόφασης, υπάλληλος της εν λόγω εταιρείας του τηλεφωνούσε στο σπίτι του «και αιφνιδιάζοντάς τον του ζητούσε – χωρίς µάλιστα να τον ενηµερώνει για λογαριασµό ποιας εταιρείας τον καλούσε – να του επιβεβαιώσει τα γνωστά σε εκείνον στοιχεία της ταυτότητάς του, δηλώνοντάς του ότι τα είχε µπροστά του στην οθόνη µαζί µε µια ανείσπρακτη οφειλή από δάνειο προκαλώντας του µεγάλη ψυχική αναστάτωση, θυµό και οργή από το γεγονός ότι απόρρητα κατά τον νόµο προσωπικά του δεδοµένα είχαν ανακοινωθεί και διαρρεύσει σε τρίτους χωρίς καµία απολύτως δική του ενηµέρωση».
ΤΡΑΠΕΖΊΚΟΣ ΊΣΧΥΡΊΣΜΟΣ
Οι ενέργειες αυτές, όπως δέχεται η απόφαση στην τροχιά της οποίας θα κινηθούν και οι νέες αγωγές, «προσέβαλαν την προσωπικότητα του οφειλέτη».
Και ενώ πολλοί δανειολήπτες έχουν αρχίσει ήδη και προσφεύγουν στη ∆ικαιοσύνη, οι εισπρακτικέςεταιρείες από τηνπλευρά τους έχουν προσφύγει στον Αρειο Πάγο ζητώντας την αναίρεση της καταδικαστικής απόφασης, που συζητείται στις 28 Μαΐου 2012.
«Πιλότος» µία πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Αθηνών
«Θα βοηθήσει»
Η απόφαση αυτή του εφετείου άθηνών, όπως εκτιµά ο δικηγόρος ίωάννης Σταθουλόπουλος, «µπορεί να βοηθήσει και άλλους οφειλέτες τραπεζικών ιδρυµάτων, οι οποίοι σε καθηµερινή βάση παρενοχλούνται από εισπρακτικές εταιρείες».
Τα δικαιώµατα και τα «όπλα» των πολιτών
1. Με εξώδικο προς τους εκπροσώπους των εισπρακτικών εταιρειών οι πολίτες µπορούν να ζητήσουν να µην τους ενοχλούν.
2. Με αναφορά στην ειδική επιτροπή του ∆ικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (∆ΣΑ) ή στον Συνήγορο του Καταναλωτή να καταγγείλουν την παράνοµη λειτουργία τους.
3. οι εισπρακτικές εταιρείες δεν έχουν καµία συµβατική σχέση µε τον πολίτη. Ο εκπρόσωπός τους είναι υποχρεωµένος να δώσει τα πλήρη στοιχεία του (όνοµα, επώνυµο και τηλέφωνο), γιατί σε διαφορετική περίπτωση ο πολίτης δεν έχει καµία υποχρέωση ούτε καν να απαντήσει.
4. οι υπάλληλοι των εισπρακτικών εταιρειών συχνά επικοινωνούν τηλεφωνικά µε πρόσωπα από το συγγενικό ή επαγγελµατικό περιβάλλον του οφειλέτη απειλώντας τον µε κυρώσεις. ο οφειλέτης µπορεί σε αυτές τις περιπτώσεις να καταθέσει µήνυση για απειλή εις βάρος των υπευθύνων της εισπρακτικής.
5. οι οφειλέτες που ενοχλούνται µπορούν να προσφύγουν στα αστικά δικαστήρια και να καταθέσουν αίτηση ασφαλιστικών µέτρων για την προστασία της προσωπικότητάς τους διεκδικώντας και αποζηµίωση για την παραβίαση των προσωπικών τους δεδοµένων.
5. οι οφειλέτες που ενοχλούνται µπορούν να προσφύγουν στα αστικά δικαστήρια και να καταθέσουν αίτηση ασφαλιστικών µέτρων για την προστασία της προσωπικότητάς τους διεκδικώντας και αποζηµίωση για την παραβίαση των προσωπικών τους δεδοµένων.
.
TA NEA