«Γενιά Μηδέν» - Γυρνάνε την πλάτη στον καταναλωτισμό

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ «Oλα μου τα υπάρχοντα χωρούν σε μια βαλίτσα». Σε αυτή τη φράση συμπυκνώνεται το δόγμα μιας νέας τάσης η οποία κερδίζει δυναμικά έδαφος από τη Νέα Υόρκη ως το Λονδίνο. Οι ακόλουθοι αυτής της νέας μορφής μινιμαλισμού, κυρίως νεαροί και λάτρεις της υψηλής τεχνολογίας, δεν το κάνουν από ανάγκη αλλά από πεποίθηση: αυτοαποκαλούνται μάλιστα «γενιά μηδέν»- όσα και τα αντικείμενα που φιλοδοξούν κάποια στιγμή στη ζωή τους να φτάσουν να... μην κατέχουν.

Στόχος τους λοιπόν είναι να αφαιρέσουν από τη ζωή τους κάθε περιττό ρούχο, βιβλίο, CD, και γενικά καθετί «επιπλέον», καθώς πιστεύουν ότι το μυστικό της ευτυχίας βρίσκεται στην απομάκρυνση των υλικών πραγμάτων. « Πιστεύω ότι αυτή η νέα τάση αποτελεί απόρροια της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης. Η κρίσημάς οδηγεί να σκεφτούμε ξανά τον τρόπο ζωής μας και να αναθεωρήσουμε σε τι επενδύουμε χρόνο και χρήμα » εξηγεί η Τζέσικα Ντανγκ, η οποία μάλιστα διατηρεί ένα ιστολόγιο σχετικά με το φαινόμενο.

Η 19χρονη Βρετανίδα με καταγωγή από το Βιετνάμ εξομολογείται ότι στην ντουλάπα της υπάρχουν μόνο « τρεις μπλούζες, τρία παντελόνια, τρία μπουφάν και τρία ζευγάρια παπούτσια », ενώ « όσον αφορά τα υπόλοιπα πράγματα που έχω ανάγκη, όπως ταινίες, φωτογραφίες, επιστολές, υπενθυμίσεις, όλα βρίσκονται στο iΡod, στο iΡhone ή στον φορητό μου υπολογιστή ».

Το ζήτημα δεν εντοπίζεται απλώς στην ασκητική ζωή ή στην κατοχή ελαχίστων πραγμάτων, όπως διδάσκουν για παράδειγμα εδώ και αιώνες οι βουδιστές. Η καινοτομία έγκειται στο γεγονός ότι αυτό το νέο ρεύμα συσπειρώνει και «κερδίζει» άτομα με τελείως διαφορε τικές πολιτικές πεποιθήσεις και από διαφορετικές κοινωνικές ή οικονομικές τάξεις.

Η χρήση φορητού υπολογιστή και «έξυπνων» τηλεφώνων βοηθούν στο να αποχωριστεί κάποιος βιβλία, σημειωματάρια, CD και DVD, κρατώντας παράλληλα τα πάντα σε ψηφιακή μορφή. Τι γίνεται όμως με τη συναισθηματική αξία των πραγμάτων; « Αντί για 100 μπορεί κάποιος να κρατήσει μόνο τα πέντε πιο αγαπημένα, που να αντιπροσωπεύουν τα αισθήματα, τις αναμνήσεις, την ίδια του την ταυτότητα » λέει ο 22χρονος αμερικανός σχεδιαστής Αλεκ Φάρμερ.

Η κατοχή ελαχίστων αντικειμένων παρέχει τη δυνατότητα άμεσης και εύκολης μετακίνησης σε άλλο σπίτι, σε άλλη δουλειά, ακόμη και σε άλλη χώρα, και μαζί μια έντονη και πολυπόθητη αίσθηση ελευθερίας. « Το γραφείο μου είναι ο φορητός υπολογιστής μου. Συνδέομαι στο Διαδίκτυο από το ασύρματο δίκτυο μιας καφετέριας ή ακόμα και ενός πάρκου » λέει η αμερικανίδα επιχειρηματίας Ερμιόνη Γουέι.

ΤΟ ΒΗΜΑ