Ο χρυσός "αμφισβητεί" το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα

Για άλλη μία φορά, αποδεικνύεται ότι η αντίληψη των επενδυτών για την ασφάλεια που μπορεί να προσφέρει ο χρυσός ως επενδυτικό «καταφύγιο» όχι μόνο δεν έχει διαβρωθεί στο πέρασμα του χρόνου, αλλά αντίθετα ενισχύεται. Η πορεία της τιμής του πολύτιμου μετάλλου, που πρόσφατα βρέθηκε σε νέα ιστορικά υψηλά επίπεδα, στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή εμφανίζεται συνδεδεμένη με μία γενικότερη αμφιβολία για την αποτελεσματικότητα του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος συνολικά, σχολιάζουν ξένοι αναλυτές, παρά με κάποια συγκεκριμένη ανησυχία για κάποιο συγκεκριμένο νόμισμα. Ως αποτέλεσμα, καθώς τα εθνικά νομίσματα «αποκαλύπτουν» σταδιακά τις αδυναμίες τους το ένα μετά το άλλο, τα επενδυτικά κεφάλαια μετακινούνται από νόμισμα σε νόμισμα και σε κάθε τέτοιο κύκλο ένα μέρος των κεφαλαίων κατευθύνεται στον χρυσό. Κι έτσι το πολύτιμο μέταλλο συνεχίζει την ανοδική του πορεία έναντι όλων των νομισμάτων. Πολλοί πιστεύουν ότι η ροή κεφαλαίων που καταγράφεται τους τελευταίους μήνες προς το δολάριο τελικά θα αποκαταστήσει την παραδοσιακά αντίστροφη σχέση μεταξύ δολαρίου και χρυσού, παρέχοντας άφθονο «καύσιμο» για την επόμενη μεγάλη άνοδο του χρυσού. Ο χρυσός είναι το μοναδικό νόμισμα που οι πολιτικοί δεν μπορούν να τυπώσουν και, όσο οι σημερινές κυβερνήσεις συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, διογκώνοντας τα χρέη τους, κάποιοι εκτιμούν ότι το μέλλον όλων αυτών των νομισμάτων είναι «τουλάχιστον αβέβαιο». Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε ατομικό, το δίλημμα είναι το ίδιο: να συγκεντρώσει κάποιος τα αποθεματικά/ αποταμιεύσεις του σε ένα νόμισμα που η κυβέρνηση μπορεί να τυπώνει κατά βούληση ή να στραφεί προς το χρυσό. Για κάποιους, η απάντηση είναι αυτονόητη. Οι κεντρικές τράπεζες εμφανίστηκαν το 2009 καθαροί αγοραστές σε χρυσό, για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια. Το ενδιαφέρον για ETFs στον χρυσό βρίσκεται σε ιστορικά υψηλό επίπεδο, ενώ η ζήτηση για χρυσό σε φυσική μορφή σε επίπεδο ιδιωτών επενδυτών είναι τόσο υψηλή, που η διαθεσιμότητα για τις πιο δημοφιλείς τοποθετήσεις (π.χ. χρυσά νομίσματα) μεταβάλλεται σημαντικά από εβδομάδα σε εβδομάδα. Με βάση την παραπάνω εικόνα, μία μερίδα αναλυτών υποστηρίζει ότι η αγορά οδεύει σε ένα σημείο, στο οποίο η τιμή που θα πληρώνει κάποιος για να αποκτήσει χρυσό δεν θα έχει τόση σημασία, όσο η ίδια η δυνατότητά του να αποκτήσει το πολύτιμο μέταλλο. Έτσι, αν και διατηρείται η πιθανότητα να παρατηρηθούν και φέτος οι εποχικές θερινές διορθώσεις στην τιμή του μετάλλου, οι συνθήκες που διαμορφώνονται αυτή τη στιγμή στην αγορά συνηγορούν προς την κατεύθυνση ότι αυτές ο διορθώσεις -αν πράγματι προκύψουν- θα είναι βραχύβιες. Κινητήριος μοχλός η ισχυρή ζήτηση Σε δηλώσεις του στο Gold Weekly του Mineweb.com, ο Bernhard Schnellmann, επικεφαλής υπηρεσιών πολύτιμων μετάλλων της ελβετικής εταιρείας επεξεργασίας χρυσού Argor-Heraeus, ανέφερε πρόσφατα ότι τόσο μικροί, όσο και μεγάλοι επενδυτές, δείχνουν αγοραστικό ενδιαφέρον για χρυσό σε διαβαθμίσεις από 10 έως και 100 γραμμάρια. «Είναι ξεκάθαρα ένα σημάδι ότι ο κόσμος ανησυχεί για τα νομίσματα. Και υπάρχουν κάποιοι που αγοράζουν δύο μπάρες χρυσού της μίας ουγγιάς, αλλά και αυτοί που αγοράζουν έως και 1.000 τέτοια τεμάχια». «Μόλις πρόσφατα ανέτρεξα στα στοιχεία μας και διαπίστωσα ότι το αγοραστικό ενδιαφέρον έχει ενισχυθεί κατά 10 έως 12 φορές σε σχέση με τις αρχές του έτους», προσέθεσε. Από την πλευρά του, ο διευθύνων σύμβουλος της συμβουλευτικής GFMS, Paul Walker, σημειώνει ότι η ισχυρή ζήτηση είναι αντανάκλαση της γενικότερης οικονομικής (δυσχερούς) κατάστασης. Ο ίδιος εκτιμά ότι υπάρχουν ακόμη αρκετά δυσάρεστα νέα μπροστά μας και αναμένει ότι οι λιανικές πωλήσεις σε χρυσό -και σε ένα βαθμό αυτό ισχύει και για το ασήμι- θα οδηγηθούν ακόμα υψηλότερα ακριβώς λόγω αυτών των εδραιωμένων φόβων. Με αυτό φαίνεται να συμφωνεί και ο Schnellmann, λέγοντας ότι «από τη μία έχεις μεγάλους επενδυτές που αγοράζουν χρυσό, όχι διότι θέλουν απαραίτητα να αγοράσουν χρυσό αλλά κυρίως επειδή επιδιώκουν να ‘ξεφορτωθούν’ άλλου είδους τοποθετήσεις τους. Από την άλλη, υπάρχουν οι μικροί επενδυτές που, με δεδομένη και την κρίση στην Ευρώπη, απλά δεν εμπιστεύονται το ευρώ». Και προσθέτει ότι «το ερώτημα δεν αφορά τόσο το τι συμβαίνει στην αγορά του χρυσού, όσο το τι συμβαίνει στις άλλες αγορές, στα χρηματιστήρια και σε άλλου είδους επενδυτικές επιλογές». Σε μία ενδιαφέρουσα παρατήρηση, ο Walker τονίζει ότι το 2009, σχεδόν το 50% της παγκόσμιας παραγωγής χρυσού κατέληξε απευθείας σε χέρια επενδυτών αντί να προωθηθεί στη βιομηχανία. Από την άλλη, επισημαίνει ο ίδιος, «θα έρθει μία στιγμή -αν και θεωρώ ότι αυτό δεν θα συμβεί άμεσα- που οι όγκοι των επενδυτικών ροών θα σημειώσουν κάποια επιβράδυνση ή στασιμότητα και, τολμώ να πω, μπορεί να εμφανιστούν ακόμη και αρνητικοί αν μερίδα του κόσμου αποφασίσει να ρευστοποιήσει τις θέσεις του». «Τότε, λέει ο Walker, «θα είναι η στιγμή που ο χρυσός θα δυσκολευτεί πάρα πολύ για να διατηρηθεί σε επίπεδα κοντά σε αυτά που βλέπουμε σήμερα». capital.gr