Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Προς ΣΕΒ: Λίγο πιο σεμνά και μετρημένα θα ωφελούσε τη χώρα

Του Νίκου Κοτζιά

1. Κακοί επιχειρηματίες επιθυμούν απολύσεις
 
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ κήρυξε πόλεμο στη μισθωτή εργασία και στο δημόσιο, ιδιαίτερα στον δημόσιο υπάλληλο. Με ότι τρόπο βρίσκει δηλώνει ότι το ελληνικό δημόσιο παρενοχλεί “το ισχυρό οικονομικό του έργο”. Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι τα λέει αυτά διότι ετοιμάζει μεγάλες επενδύσεις. Προγραμματίζει να εισάγει νέες τεχνολογίες στην ελληνική βιομηχανία και άλλες επιχειρήσεις. Σχεδιάζει να ιδρύσει νέα ερευνητικά κέντρα στήριξης της ανάπτυξης της χώρας. Ότι σε λίγο, όλη η Ευρώπη έκθαμβη θα μελετά τα νέα οργανωτικά και αποτελεσματικά σχήματα διεύθυνσης. Όλοι μας πια, θα μαθαίνουμε από τις βαθιές αναλύσεις του για το διεθνές γίγνεσθαι και του πώς πρέπει να δρα η Ελλάδα. Δυστυχώς για τη χώρα η πλειοψηφία των Ελλήνων μεγάλων επιχειρηματιών, με φωτεινές εξαιρέσεις, δεν έχει κανέναν τέτοιο προσανατολισμό. Το μόνο που γνωρίζουν πολλοί από αυτούς είναι να είναι εισοδηματίες στις πιο διαφορετικές παραλλαγές. Για αυτό και ο ΣΕΒ έπαψε να είναι ακόμα και ως όνομα ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων. Αν. μάλιστα, διατηρούσε την παλιά του μορφή, τότε ο σημερινός πρόεδρος του ΣΕΒ δεν θα ήταν ούτε καν μέλος του.Πολλοί, ασφαλώς όχι όλοι, κάθε άλλο, Έλληνες επιχειρηματίες ζουν με εισοδήματα και όχι με πραγματική αυθεντική παραγωγική επιχειρηματική δράση. Και, όμως, τολμάνε να κατηγορούν τους Έλληνες εργαζομένους ως αντιπαραγωγικούς. Ορισμένοι από αυτούς στους οποίους αναφέρουμε, ζούνε από τα εισοδήματα που απέκτησαν πουλώντας τις επιχειρήσεις που διέθεταν. Υπέσκαψαν την ίδια την παραγωγική βάση της χώρας. Άλλοι πάλι ζούνε ως κρατικοδίαιτοι, από κρατικές προμήθειες και εισοδήματα από τον δημόσιο προϋπολογισμό, αυξάνοντας υπέρμετρα τις δαπάνες του δημοσίου και προσθέτοντας μεγάλους αριθμούς στα ποσοστά του πληθωρισμού. Χωρίς τις «business» με το δημόσιο και τις ευκολίες που αποκτούν, θα ήταν οικονομικά και κοινωνικά ανύπαρκτοι. Κάποιοι άλλοι ζούνε από αεριτζίδικες δραστηριότητες, πιστοί σε αυτή την περίπτωση με την ιστορική παράδοση της εποχής της κατοχής και της χούντας. Αυτοί καταγγέλλουν μέσω των φερέφωνων που διαθέτουν ανθρώπους που τους αντιστέκονται και που κοπιάζουν για μια διαφορετική, αναπτυσσομένη και δημοκρατική Ελλάδα. Πολλούς από αυτού του είδους επιχειρηματίες τους είδαμε να εξασφαλίζουν τεράστιες περιουσίες με την ανακατανομή εισοδήματος και ιδιοκτησίας που έγινε μέσα από το ελληνικό χρηματιστήριο. Τέλος, είναι αρκετοί εκείνοι που δεν πληρώνουν φόρους ή, ακόμα, και φοροκλέπτουν μη αποδίδοντας φόρους, με αποτέλεσμα να υποφέρει το ελληνικό κράτος από έσοδα και να έχουν οδηγηθεί τα ελλείμματα εκεί που οδηγήθηκαν.

2. Ο Βέμπερ και οι εθνικοί ευεργέτες θα ντρέπονταν για αυτούς
 
Πολλοί από τους Έλληνες επιχειρηματίες δεν έχουν καμιά σχέση με τον ιδεατό τύπο επιχειρηματία που περιέγραψε ο Βέμπερ: ο σεμνός επιχειρηματίας που επιδιώκει να πετύχει η επιχείρησή του. Να αυξήσει την παραγωγικότητά της. Ο οποίος δεν κάνει παραστάσεις πλούτου, δια του πλούτου και με τον πλούτο που αποκτά. Διότι τον πλούτο τον χρησιμοποιεί προκειμένου να ενισχύσει την επιχείρησή του. Αντίθετα με αυτόν τον ιδεατό τύπο επιχειρηματία, πολλοί Έλληνες επιχειρηματίες αρέσκονται στην επίδειξη πλούτου προς τα έξω. Αναζητούν τα πάρτι δημοσιότητας στη Μύκονο, όπου και εκεί συχνά δεν πληρώνονται φόροι. Ανταγωνίζονται να μπουν στις στήλες των περιοδικών life Style. Επιδεικνύουν τα νέα τους αμάξια και κότερα. Και όλα αυτά τα κάνουν ακόμα και σε περίοδο κρίσης, συχνά προκαλώντας.Πολλοί λίγοι από τους σημερινούς μεγάλους επιχειρηματίες θυμίζουν τους πλούσιους εθνικούς ευεργέτες χάρη στους οποίους εξασφάλισε η Ελλάδα σημαντικές υποδομές και έργα που επιβιώνουν μέσα στον χρόνο. Από το κτήριο Συγγρού που είναι η έδρα του Υπουργείου Εξωτερικών μέχρι το Ζάππειο. Δυστυχώς οι σημερινοί Έλληνες επιχειρηματίες προτιμούν να επιδεικνύουν τον πλούτο τους σε ιδιωτικά αγαθά, παρά να διευκολύνουν την χώρα στις δύσκολες στιγμές. Προτιμούν να φτιάχνουν προσωπικής χρήσης κατασκευές, παρά να προσφέρουν στο δημόσιο καλό και στα δημόσια αγαθά. Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Ενώ δεν προσφέρουν αυτά που προσφέρουν επιχειρηματίες άλλων χωρών, καλούν δια στόματος του Προέδρού τους να απολυθούν εργαζόμενοι. Επιθυμούν, με άλλα λόγια να κάνουν κέρδη από την κρίση, εν μέσω κρίσης.

3. Είναι η πηγή της διαφθοράς
 
Στο δημόσιο υπάρχει πράγματι μεγάλη διαφθορά. Αλλά αυτή τη διαφθορά δεν την προκάλεσαν με αλληλορουσφέτια οι δημόσιοι υπάλληλοι μεταξύ τους. Για να υπάρχει στο δημόσιο διαφθορά πρέπει να υπάρχει στον ιδιωτικό τομέα και στις αγορές «επάρκεια διαφθοράς». Να υπάρχει μαύρο χρήμα. Να υπάρχει υπερκέρδος τιμών που καθορίζουν τα καρτέλ. Εξάλλου η κύρια διαφθορά του δημοσίου προέρχεται από τις μεγάλες επιχειρήσεις που δίνουν λίγα ψίχουλα σε αυτούς που διαφθείρουν προκειμένου να κάνουν άνομα υπερκέρδη που καμιά σχέση δεν έχουν με την ποιότητα των προϊόντων τους ή με κανόνες ανταγωνιστικότητας. Ίσα-ίσα που αποτελούν ευθεία παραβίαση αυτών των κανόνων αλλά και της υποτιθέμενης λογικής των αγορών. Και πρέπει να υπογραμμίσω ότι δεν ακούσαμε ποτέ τον ΣΕΒ να καταγγέλλει αυτή τη μεγάλη διαφθορά ή ότι η περαίωση υποσκάπτει κάθε έννοια ανταγωνισμού ανάμεσα σε παραγωγικούς επιχειρηματίες και αεριτζήδες. Κάθε άλλο. Δεν ακούσαμε ακόμα ποτέ ο ΣΕΒ να έδιωξε κάποιο μέλος του για λόγους ηθικής τάξης, ακόμα και ως προς την λεγόμενη ηθική των αγορών.Δεν είναι λίγοι οι επιχειρηματίες που έβγαλαν στο εξωτερικό τα χρήματα τους επιτείνοντας τα κρισιακά φαινόμενα της Ελληνικής Οικονομίας. Περισσότεροι, όμως, είναι εκείνοι που υποφέρουν από την έλλειψη δυνατοτήτων να στηριχθούν σήμερα στις δημόσιες επενδύσεις και σε τραπεζικά δάνεια με λογικούς όρους. Το ερώτημα είναι γιατί ο πρόεδρος του ΣΕΒ δεν τα έβαλε με αυτές τις καταστάσεις; Η απάντηση είναι σαφής: στο ίδιο το εσωτερικό του ΣΕΒ υποχωρούν οι εκπρόσωποι του παραγωγικού κεφαλαίου και έχουν ενισχυθεί εκείνοι που ζουν από το εισόδημα και την δράση στον τομέα των χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων. Εκείνων που ζουν από το τραπεζικό εισόδημα και όχι από την παραγωγική δράση. Και αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Τόσο για τον ΣΕΒ, όσο και για τη χώρα συνολικά. Η ήττα του παραγωγικού ελληνικού κεφαλαίου έναντι των τραπεζικών τοκογλύφων και των εισοδηματιών υπέσκαψε τις προοπτικές διεύρυνσης της παραγωγικής βάσης της χώρας. Ακόμα, οι του ΣΕΒ κάνουν ότι περνάνε από το χέρι τους για να μην πετύχουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε αυτό τον τόπο, η ραχοκοκαλιά της επιχειρηματικότητας. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει σήμερα «ούτε καν καπιταλισμός της προκοπής».

 
4. Κοίτα ποιος μιλά…
 
Εάν συγκρίνει κανείς τους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους άλλων κρατών-μελών της ΕΕ, ιδιαίτερα της ευρωζώνης, τότε θα διαπιστώσει ότι ενώ οι Έλληνες εργαζόμενοι έχουν ποιότητα που βρίσκεται τουλάχιστον στο μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο, οι περισσότεροι Έλληνες επιχειρηματίες είναι περισσότερο τριτοκοσμικοί παρά ευρωπαίοι στις επιλογές και στρατηγικές τους.Ας μας πει ο κ.Πρόεδρος του ΣΕΒ ποιες είναι οι παραγωγικές επενδύσεις και η έρευνα που έκαναν τα τελευταία χρόνια τα μέλη του Συνδέσμου. Όλοι μας γνωρίζουμε, αλλά πρέπει να το υπενθυμίζουμε: ουσιαστικά καμία. Και αν επενδύθηκαν χρήματα, αυτά επενδύθηκαν σε υπάρχοντα πλούτο και παραγωγική βάση. Δηλαδή, επενδύθηκαν για να αλλάξει ιδιοκτησία ή και απλά προσωρινά χέρια ήδη υπάρχων παραγωγικός πλούτος.Για αυτό επιμένω να λέω ότι τα προβλήματα της Ελλάδας αφορούν και τον τραπεζικό τομέα, και το δημόσιο, και τις αγορές, αλλά πριν από όλα τους Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες. Οι οποίοι αφού κατάντησαν προβληματικές τις ίδιες τις επιχειρήσεις τους συμβάλανε στην αποδιοργάνωση του ελληνικού κράτους και τώρα θέλουν να πάρουν εκδίκηση απέναντι στους εργαζομένους. να θεμελιακό πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι δεν διαθέτει σε επάρκεια καλούς επιχειρηματίες. Δεν διαθέτει σε επάρκεια στην «κορυφή» ανθρώπους με επιχειρηματικό πνεύμα και εγκράτεια. Που σέβονται και κατανοούν πόσα προσφέρουν οι εργαζόμενοι. Αλλά όταν είναι κανείς εισοδηματίας, από πού να γνωρίζει κάτι τέτοιο!Ο ΣΕΒ που ουδέποτε έλαβε μέτρα για να αναβαθμιστεί ουσιαστικά η ποιότητα των Ελλήνων επιχειρηματιών. Ουδέποτε απέβαλλε από τις γραμμές του επιχειρηματίες και επιχειρήσεις που παραβίαζαν την ηθική, τους κανόνες της αγοράς, τις απαιτήσεις της οικονομίας, δεν δικαιούται να ομιλεί. Διότι αποτελεί τον Σύνδεσμο των πρώτων υπεύθυνων για τα κατάντια της χώρας. Κατά τον ΣΕΒ στην Ελλάδα οι καπιταλιστές είναι οι μόνοι ανεύθυνοι για το ότι ο καπιταλισμός δεν λειτουργεί ακόμα και με εκείνους τους στοιχειώδεις κανόνες που συναντάμε στην υπόλοιπη ΕΕ και στις ΗΠΑ. Ορθά λοιπόν ο λαός μας ακούγοντας τις προτροπές του πρώην βιομήχανου για το δημόσιο και τις απολύσεις των εργαζομένων φωνάζει: «Κοίτα ποιος ομιλεί»…