Απόφαση-«ασπίδα» για τα δάση

Το ανώτατο δικαστήριο μπλόκαρε την οικιστική αξιοποίηση παραθαλάσσιας δασικής περιοχής στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής. Απερρίφθη αίτηση 29 ιδιοκτητών ακινήτων για ανατροπή της ακυρότητας αδειών που πήραν πριν από 12-14 χρόνια
«Μπλόκο» στην οικιστική αξιοποίηση παραθαλάσσιας δασικής έκτασης-φιλέτο στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής βάζει -σύμφωνα με πληροφορίες- δικαστική απόφαση-σταθμός του Συμβουλίου της Επικρατείας. Παράλληλα, κρίνεται ότι τα αδικήματα σε σχέση με δάση μπορούν να ελεγχθούν σε απεριόριστο βάθος χρόνου, ακόμα και αν έχει περάσει μισός αιώνας ή και παραπάνω!

Κατά τις ίδιες πληροφορίες σε «κεκλεισμένων των θυρών» συνεδρίαση που έγινε στην Ολομέλεια του ΣτΕ, υπό τον πρόεδρο του Π. Πικραμμένο, αποφασίστηκε να απορριφθούν αιτήσεις (τριτανακοπές) ιδιοκτητών 29 ακινήτων που προσπαθούν να ανατρέψουν την ακυρότητα οικοδομικών αδειών που πήραν από την Πολεοδομία πριν από 12 έως 14 χρόνια.

Οι ιδιοκτήτες επικαλούνται Βασιλικό Διάταγμα του 1965 που επέτρεψε την κατάτμηση τμήματος δασικής έκτασης που ανήκε παλαιότερα στη Μονή Σταυρονικήτα, προβλέποντας ότι αργότερα θα μπορούσε να εκδοθεί ρυμοτομικό σχέδιο για να χτιστεί ένα τμήμα της υπό προϋποθέσεις. Τέτοιο ρυμοτομικό διάταγμα ουδέποτε εγκρίθηκε στα επόμενα χρόνια από την πολιτεία, αλλά η Πολεοδομία άρχισε να δίνει οικοδομικές άδειες επί δικτατορίας (το 1969), συνεχίζοντας τα επόμενα χρόνια βασιζόμενη σε ιδιωτικό μη εγκεκριμένο σχέδιο ρυμοτομίας!

Κατά την απόφαση που θα γίνει επίσημα γνωστή σε 2-3 μήνες, ο δικαστικός έλεγχος των παράνομων διοικητικών πράξεων και της προστασίας των δασών είναι απεριόριστος φθάνοντας σε βάθος χρόνου πολλών δεκαετιών όπως έγινε και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αλλιώς, εάν υπήρχε χρονικός περιορισμός στον δικαστικό έλεγχο που γίνεται παρεμπιπτόντως (με αφορμή προσφυγές κατά οικοδομικών αδειών) θα οδηγούμασταν στο άτοπο -όπως τονίζει ο δικαστής- να δημιουργείται ένα «οιονεί αμάχητο τεκμήριο νομιμότητας» ακόμα και για παράνομες οικοδομικές άδειες ή πράξεις της πολιτείας που παραβιάζουν ευθέως το Σύνταγμα.

Συνεπώς, το ΒΔ του 1965, που επέτρεψε την κατάτμηση δίνοντας την προσδοκία σε ιδιοκτήτες ότι ίσως κάποτε χτίσουν εφόσον εγκριθεί ρυμοτομικό σχέδιο, είναι παράνομο και άκυρο, γιατί παραβιάζει την προστατευτική για τα δάση νομοθεσία που αποκλείει την οικιστική αξιοποίησή τους.

Κατά το ΣτΕ, σωστά η νομολογία της Ολομέλειας δέχεται την παρανομία του ΒΔ, έστω και ύστερα από πάροδο 45 ετών, αλλά και την ακυρότητα των οικοδομικών αδειών, παρόλο που πολλοί ιδιοκτήτες έχουν χτίσει στα ακίνητά τους.

Στη δασική έκταση
 

Εχτισαν βίλες με πισίνες 

Το ΣτΕ το 2003-05, ύστερα από προσφυγές περιβαλλοντικών οργανώσεων και ΟΤΑ, «μπλόκαρε» κάποιες οικοδομικές άδειες ως παράνομες. Στο διάστημα που μεσολάβησε πρόλαβαν να χτιστούν στη δασική περιοχή ακόμα και βίλες με πισίνες, διαμερίσματα κ.λπ. (μόνο το διάστημα 1969-82 χτίστηκαν 59 οικοδομές), ενώ υπάρχει φωτογραφικό υλικό που αποτύπωσε πινακίδες με την ονομασία δρόμων καρφωμένες πάνω σε δέντρα, ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση!

Στην εισήγηση του συμβούλου Επικρατείας Δ. Σκαλτσούνη που υιοθέτησε η Ολομέλεια ΣτΕ υπογραμμίζεται ότι επρόκειτο για περιοχή με «δάσος χαλεπίου πεύκης παραθαλάσσιο, αισθητικό και προστατευτικό» όπου απαγορευόταν η δόμηση, καθώς και πριν από την ισχύ του άρθρου 24 του Συντάγματος του 1975, με νομοθετικό διάταγμα του 1923, δεν επιτρεπόταν η οικιστική αξιοποίηση δασών και δασικών εκτάσεων.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ - ΕΘΝΟΣ