Σε γενικές γραμμές λέει περίπου τα ίδια που εδώ και σχεδόν έξι χρόνια γράφω στα ποστ στα διάφορα μπλογκς. Ότι δηλαδή το bull market χρυσού που ξεκίνησε δειλά-δειλά από το 2002 (περίπου) έχει πολύ δρόμο να διανύσει ακόμη, και ότι βέβαια, ο καλύτερος τρόπος για να "καβαλήσεις" τον ταύρο με σκοπό τη μόχλευση, είναι να τοποθετηθείς στα λεγόμενα "χρυσόχαρτα" και τα "αργυρόχαρτα", ήτοι τις μετοχές των ορυχείων ή των τζούνιορ εξερευνητών.
Σε επίρρωση των γραφόμενων του κ. Στούπα, σας μεταφέρω παρακάτω ένα λίαν εύγλωττο γράφημα που έπεσε πρόσφατα στα χέρια μου. Εδώ απεικονίζονται ταυτόχρονα οι "φούσκες" των τελευταίων είκοσι ετών (στις ΗΠΑ κυρίως, αλλά και παγκόσμια) και συνεπώς συγκρίνονται μεταξύ τους ως πρός τον χρονισμό, τη διάρκεια και -το κυριότερο- την ένταση.
Βλέπουμε πρώτα να εκδηλώνετα στα τέλη της δεκαετίας των '90 η φούσκα των dot.coms (NASDAQ), μετά έχουμε την οικοδομική φούσκα (housing), ύστερα το δέικτη της Σαγκάης (China) και τέλος πρόπερσι το πετρέλαιο. Παρατηρείστε πόσο απότομα γίνεται η άνοδος της τιμής πριν τη φάση της έκκρηξης (φούσκα) και δείτε, τέλος, πού βρίσκεται ακόμα ο χρυσός σήμερα, σε σχέση με τις προηγούμενες φούσκες.
Συμπέρασμα: κάθε άλλο παρά φούσκα είναι ο χρυσός σήμερα, και έχει πολύ δρόμο ακόμα να διανύσει. Προβέψεις της τάξης των 4000 ή 5000 δολλαρίων την ουγγιά πιθανόν να αποδειχτούν λίαν συντηρητικές!
